Inhoud
Ecosystemen zijn gemeenschappen van dieren, planten en andere levende wezens die met elkaar en met hun fysieke omgeving omgaan. Menselijke actie heeft al meer dan een derde van het aardoppervlak getransformeerd. Het is ook verantwoordelijk voor de afbraak van aquatische ecosystemen. Tegenwoordig zijn menselijke activiteiten zoals landbouw, mijnbouw, industrie en visserij de belangrijkste oorzaken van de vernietiging van het ecosysteem, vooral wanneer dit op uitbuitende en onverantwoordelijke wijze wordt uitgevoerd.
mijnbouw
Grootschalige mijnactiviteiten kunnen resulteren in aanzienlijke ontbossing door ontbossing van bossen en wegenaanleg. Volgens de National Geographic-website beslaan bossen nog steeds ongeveer 30 procent van het landoppervlak van de wereld, maar een gebied ter grootte van Panama wordt elk jaar gewist. Behalve ontbossing vernietigt mijnbouw ook aquatische ecosystemen die zware metalen en andere giftige stoffen gebruiken bij de winning van metaalerts, zoals goud, zilver, koper en ijzer. Deze stoffen verontreinigen waterbronnen en verwonden vissen, verstoren de voedselketen en dragen bij tot het uitsterven van soorten die al met uitsterven worden bedreigd. Mijnbouwoperaties stoten ook giftige gassen de atmosfeer in en dragen bij aan het broeikaseffect.
landbouw
Mensen gebruiken meer dan de helft van de zoetwaterstroom die ze kunnen bereiken en meer dan de helft van dit water wordt in de landbouw gebruikt. Om aan de steeds toenemende eisen van zoet water te voldoen, hebben mensen veranderde riviersystemen, die terrestrische en aquatische ecosystemen vernietigen. Bovendien kunnen pesticiden en meststoffen die in de moderne landbouw worden gebruikt, zich ophopen en schade toebrengen aan de bodem, waterbronnen, planten en dieren. Pesticiden kunnen ook vogels doden en insecten bestuiven, zoals bijen, die zich voeden met het gewas. Intensieve landbouw leidt tot bodemerosie en beperkt de biodiversiteit door inheemse planten en dieren te beschadigen of te elimineren.
industrie
Sinds de 18e eeuw en met de komst van de industriële revolutie is de concentratie van koolstofdioxide in de atmosfeer met bijna 30 procent toegenomen. Industrieën zijn ook verantwoordelijk voor de productie van andere giftige gassen, zoals zwavel en stikstofdioxide, die samen met koolstofdioxide bijdragen aan het broeikaseffect. Stijgende temperaturen en smeltende ijskappen hebben vooral de arctische ecosystemen verstoord. Industrieën kunnen ook van invloed zijn op aquatische ecosystemen. Overtollige chemicaliën uit industrieel afvalwater kunnen ervoor zorgen dat algen zich vermenigvuldigen, waardoor toxines ontstaan die schadelijk zijn voor vissen, schaaldieren en weekdieren. Het gebruik en de transformatie van niet-hernieuwbare materialen, zoals olie, maakt de negatieve effecten van de petrochemische industrie op ecosystemen nog groter. Olielozingen en andere ongelukken kunnen extreme en soms onherstelbare schade toebrengen aan de omliggende ecosystemen.
visvangst
Naast de negatieve gevolgen voor sommige visbestanden, kunnen destructieve visserijmethoden, zoals bodemtrawlvisserij, explosieve visserij en vergiftiging, ook schade toebrengen aan algen en andere delen van het mariene ecosysteem. Bij bodemtrawls worden grote netten langs de zeebodem gesleurd, vangen ze vis en garnalen, maar vangen en beschadigen ze ook andere vormen van zeeleven. Hoewel op kleinere schaal beoefend, zijn het gebruik van explosieven en giftige stoffen, zoals cyanide, ook destructieve visserijmethoden. Niet-duurzame vismethoden hebben bijgedragen aan de vernietiging van meer dan 65 procent van de zeewiergemeenschappen wereldwijd. Bijna alle koudwaterkoraalriffen in de noordoostelijke Atlantische Oceaan vertonen littekens van bodemtrawls.