Inhoud
Schimmels zijn een groep micro-organismen die zijn ingedeeld in een afzonderlijk koninkrijk van planten en dieren. Ze zijn overvloedig te vinden in een aantal omgevingen en leven een onafhankelijk, afhankelijk (parasitair) of wederzijds voordelig bestaan. Schimmels zijn van vitaal belang voor het behoud van de goede werking van het ecosysteem door dode materie te ontbinden en essentiële voedingsstoffen af te geven aan de bodem en de atmosfeer.
Saprofytische schimmels
Saprofytische schimmels (of ontleders) zijn de grootste groep schimmels in de bodem. Ze zetten dode of ontbindende materie om in organische zuren, kooldioxide en biomassa van schimmels (of hun eigen lichaam). Ze ontbinden harde organische stoffen, zoals hout, door de consumptie van de voedingsstoffen en de immobilisatie ervan in de bodem. Saprofytische schimmels kunnen cellulose afbreken, lignine (dat de essentiële koolstof afbreekt die door veel organismen wordt gebruikt) en eiwitten. Ze worden meestal aangetroffen rond dode dieren, insecten, bladeren en omgevallen bomen. Voorbeelden van saprofytische schimmels omvatten Pleurotus ostreatus (oesterzwam), Lentinula edodes (shiitake) en Stropharia rugosoannulata (Stropharia rei).
Mutuele schimmels
Mutualists zijn een groep schimmels die wederzijds voordelige relaties (relaties die beide betrokken soorten profiteren) met planten vormen. Meestal groeien ze op de wortels van planten en helpen ze voedingsstoffen (zoals fosfor) uit de grond te halen. Mycorrhiza-schimmels zijn een groep mutualisten die groeit in de wortels van planten. Er zijn vier hoofdgroepen van mycorrhiza-schimmels, waaronder orchideeën, ericoïden, ectomycorrhizae en arbuscular. Bijna 90% van alle planten vormen een wederzijds voordelige associatie met mycorrhiza-schimmels. Voorbeelden van gemeenschappelijke schimmels zijn die van de families Zygomycota en Basidiomycota.
Pathogene schimmels
Pathogene schimmels dringen hun gastheerplant binnen en ontbinden levende materie. Ze nemen de essentiële voedingsstoffen van hun gastheren weg, waardoor de plant verzwakt en uiteindelijk sterft. Pathogene schimmels dringen een plant binnen via de buitenhuid (epidermis) of groeien in hun stoma (ademhalingsgaten). Ze infecteren een plant en laten deze sterven of laten leven terwijl ze de vitale voedingsstoffen van de levende plant stelen.Plantenziekten die worden veroorzaakt door schimmels die in de bodem aanwezig zijn, zijn rotting, zwarte vlek, zweer, roest, Rhizoctinia-ziekte, wortelrot en aardappelwrat. Pathogene schimmels komen vaak voor in de grond aan het begin van het gewas. Voorbeelden van pathogene schimmels omvatten Pythium, Rhizoctonia, Phytophthora en Verticillium.