Inhoud
Het Verdrag van Helsinki is een verklaring die in 1975 door 35 soevereine staten is aangenomen. De verklaring was gericht op het verbeteren van de betrekkingen tussen communistische regeringen en de westerse wereld met als doel de spanningen in de Koude Oorlog te verminderen.
bron
Het Verdrag van Helsinki was de laatste akte van de conferentie over veiligheid en samenwerking in Europa. De conferentie werd gehouden in de hoofdstad van Finland in juli en augustus 1975.
Andere namen
Dit verdrag staat over het algemeen beter bekend als de Helsinki-akkoorden. Andere veel voorkomende namen zijn onder meer de Slotakte van Helsinki en de Verklaring van Helsinki.
Lidstaten
Vijfendertig landen ondertekenden het verdrag op 1 augustus 1975. Ondertekenaars waren de Verenigde Staten van Amerika, Canada en alle Europese landen met uitzondering van Albanië en Andorra (waarvan de staatshoofden afwezig waren).
Gevolgen voor grenzen
De overeenkomst bevestigde de nationale grenzen van Europa zoals ze waren aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Deze daad werd gezien als een diplomatieke overwinning voor de Sovjet-Unie, omdat het een officiële erkenning was van de Sovjet-overname van Estland, Letland en Litouwen.
Gevolgen voor de mensenrechten
Een belangrijk onderdeel van het Verdrag van Helsinki was de consensus tussen de deelnemende landen om mensenrechten te bevorderen, zich te houden aan het internationaal recht en vreedzame oplossing van conflicten. Dit alles werd gezien als een concessie van de Sovjet-Unie aan het Westen in ruil voor de erkenning van de naoorlogse grenzen.