Hoe Periorbitale cellulitis te behandelen

Inhoud

• routebeschrijving

Periorbitale cellulitis is een infectie van het ooglid en de huid rond de ogen die leidt tot ontsteking. Het kan worden veroorzaakt door een geïnfecteerde wond in het gebied rond de ogen of door de verspreiding van een andere infectie door het bloed of de neusbijholten. Periorbitale cellulitis kan evolueren naar orbitale cellulitis, wat een veel ernstiger aandoening is.

routebeschrijving

Raadpleeg een oogarts (Digital Vision./Digital Vision / Getty Images)

1. Zorg ervoor dat de foto geen orbitale cellulitis is. Orbital cellulitis is een zeer ernstige aandoening die de ogen doet bobbelen en de beweging van de ogen beperkt. Deze toestand kan ook pijn veroorzaken bij het bewegen van de ogen. Als orbitale cellulitis wordt vermoed, moet de patiënt in het ziekenhuis worden opgenomen en moet onmiddellijk intraveneuze antibiotica worden toegediend.

2. Probeer de bron van de infectie te identificeren. Veel gevallen van periorbitale cellulitis zijn het gevolg van een diffusie van sinusitis en, zo ja, een kweek van het sinusvocht kan helpen de oorzaak van de infectie te identificeren. Als er een wond in het periorbitale gebied is of vermoedt dat cellulitis het gevolg is van een geïnfecteerde snee, moeten gram-negatieve bacteriën ook als een mogelijke ziekteverwekker worden beschouwd.

   
   

3. Poliklinische behandeling voor geïnfecteerde personen buiten het ziekenhuis wordt meestal uitgevoerd door middel van orale antibiotica. Voor kinderen is 500 mg amoxicilline per dag een effectieve dosis, verhoogd tot 850 mg voor volwassenen. Communautaire infecties worden meestal anders behandeld dan die in het ziekenhuis, omdat de soorten bacteriën in ziekenhuizen anders zijn dan die in een gezondheidscentrum. Vanwege het wijdverspreide gebruik van antibiotica in ziekenhuizen, omvatten infecties die in deze omgeving worden gecontracteerd vaak bacteriën die resistenter zijn tegen antibiotica.

4. Voor patiënten die allergisch zijn voor penicilline of voor patiënten die mogelijk besmet zijn door een ziekenhuisinfectie (waarbij antibiotica-resistente bacteriën het meest waarschijnlijk aanwezig zijn), is een ander antibioticumregime geïndiceerd. In het algemeen is voor deze patiënten een combinatie van clindamycine, trimethoprim en sulfamethoxazol geïndiceerd bij dezelfde doseringen als vermeld voor in de gemeenschap verworven infecties.

   
   

5. Voor ernstige infecties, vooral als de hypothese van de orbitale cellulitis niet is uitgesloten, is een agressiever gebruik van antibiotica geïndiceerd. Dit betreft meestal intraveneus toegediend ampicilline. Voor kinderen is de dosis om de zes uur 50 mg per kilogram lichaamsgewicht en voor volwassenen is de aanbevolen dosis om de zes uur 2 tot 3 g ampicilline.