Inhoud
Vloeibaar water is een van de beste oplosmiddelen en lost veel ionische verbindingen op, zoals keukenzout. Het geheim van dit vermogen ligt in de elektrische aantrekkingskracht tussen de waterstof- en zuurstofatomen. Positieve protonen in waterstof trekken negatieve ionen aan en negatieve zuurstofatomen trekken positieve ionen aan. Dit creëert voldoende sterkte om de binding in de ionische verbinding te verbreken en op te lossen.
Ionische binding
Ionische bindingen worden gevormd tussen twee atomen wanneer de ene een elektron verliest, positiever wordt en de ander een elektron krijgt en negatiever wordt. Tegenovergestelde elektrische ladingen trekken elkaar aan; dan blijven de twee atomen bij elkaar. De twee atomen samen zijn stabieler dan wanneer ze alleen waren. Andere elektrische aantrekkingen tussen atomen zijn zelfs sterker dan de ionische binding; daarom duurt de verbinding alleen zolang er geen andere sterkere krachten aanwezig zijn.
Waterstofbinding
In water binden twee waterstofatomen zich aan een zuurstofatoom en vormen ze wat chemici een covalente binding noemen. Covalente bindingen zijn erg sterk. Vanwege de gebogen vorm van het watermolecuul is de ene kant elektrisch positiever en de andere kant negatiever. Watermoleculen trekken door deze ladingen andere moleculen en elkaar aan. Wanneer water andere elektrisch geladen atomen aantrekt, kleven ze aan elkaar, hoewel niet zo sterk als bij een covalente binding. In dit geval wordt een waterstofbinding gevormd.
Ontbinding
Wanneer u een ionische verbinding, zoals natriumchloride, in water mengt, overlappen de elektrische ladingen in de watermoleculen de ionische bindingen, waardoor natrium en chloride worden gescheiden en omgeven met water. De atomen in het zout verdwijnen niet, maar vormen niet langer de ionische verbinding. Met watermoleculen in de weg kunnen ze niet dicht genoeg bij elkaar komen om een ionische binding te vormen.
Verzadiging
Er is een aantal watermoleculen nodig om atomen in een ionische verbinding effectief te omringen en te scheiden. Als de watermoleculen allemaal bezig zijn met andere ionen, lossen nieuwe ionische moleculen niet op; ze zinken of drijven in het water en blijven als een verbinding. Wanneer je een te grote hoeveelheid van een stof aan het water toevoegt en het lost niet meer op, dan is het medium verzadigd met de ionische verbinding.