Inhoud
- De relatie van de delen met het geheel
- Evenwicht en harmonie
- De menselijke figuur
- Persoonlijke schoonheid
De klassieke Griekse periode was van 3000 v.Chr. Tot 100 v. Chr. Tijdens deze periode zochten de Grieken naar de zin van het leven door middel van filosofie, door de rol van staat en regering in vraag te stellen en te veranderen door middel van democratie en het persoonlijke streven naar geluk aan te moedigen. De oude Griekse visuele esthetiek en filosofie werden beschouwd als de basis van het westerse denken.
De relatie van de delen met het geheel
Toen Plato over de Gulden Verhouding theoretiseerde, beweerde hij dat als een lijn iets in twee gedeelten verdeelde, één grote tot één kleine, dan zouden de twee delen een evenredige relatie hebben tot elkaar of zelfs tot een groter geheel als dat grotere deel verwant was met zijn geheel groter op dezelfde manier waarop het kleine deel verband hield met het grotere gedeelte. Dit concept manifesteerde zich in kunst en architectuur zoals in de reeks sculpturen gecreëerd door Phidias aan de top van de kolommen van het Parthenon
Evenwicht en harmonie
Klassieke Griekse schoonheid combineert elementen van harmonie, ritme en balans. Kunstenaars en architecten verwerkten symmetrie, herhaling en proportionele maatregelen om deze idealen te bereiken. Natuurlijke motieven zoals rozetten waren gebruikelijk in de architectuur, maar werden altijd gebruikt met een starre balans. De Grieken gebruikten ook tegenovergestelde motieven en combineerden deze in herhalingen, zoals eieren en darts.
De menselijke figuur
Het oude Griekenland beschouwde de menselijke figuur als een van de hoogste vormen van schoonheid. De goden werden gepersonifieerd door sculpturen die zich richtten op de menselijke figuur, voornamelijk in actie. Kunstenaars creëerden werken die gericht waren op een persoon of godheid met een ideaal lichaam om spieren te laten zien en een balans te creëren - een perfecte balans tussen tegengestelde krachten.
Persoonlijke schoonheid
De liefde van de Grieken voor de menselijke figuur was zichtbaar in hun mode en zorgt voor hun persoonlijke schoonheid. De kleding was zorgvuldig gedrapeerd en zwaar om het lichaam op de meest gunstige manier te onthullen. Draperie en juiste gewichten onthulden een hoge sociale status. Ingewikkelde juwelen werden gedragen als versieringen door de Grieken. Harmonie en balans werden zelfs op de kleding gezien, omdat een of beide schouders vastzaten met een broche en borduurwerk van alle aldos om de look te verenigen.