Inhoud
Longinfecties behoren tot de meest voorkomende, volgens de Washington Manual of Surgery. Longinfecties beginnen vaak met een virale ziekte, zoals griep of verkoudheid. Virussen in de luchtwegen zijn veelvoorkomende oorzaken van longontsteking, vooral bij ouderen, immuungecompromitteerde patiënten of bij patiënten met andere longaandoeningen, zoals COPD. Behandeling van longinfecties vereist speciale antibiotica.
Levofloxacine
Levofloxacine of Levaquin is een antibioticum uit de fluorochinolonenfamilie. Fluoroquinolone is de naam van de chemische structuur waaruit dit medicijn bestaat. Ze zijn een klasse antibiotica die goed werken tegen infecties. Dit medicijn doodt de meeste bacteriën die infecties in de bronchiën veroorzaken, zoals Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae en Moraxella catarrhalis. Dit geneesmiddel is vooral nuttig bij longontsteking die is opgelopen uit de omgeving. Levaquin wordt gewoonlijk voorgeschreven in een dosis van 750 mg per dag gedurende vijf dagen. Dit medicijn kan oraal of intraveneus worden toegediend en de dosis moet worden verlaagd bij patiënten met een verminderde nierfunctie.
Clindamycine
Clindamycin of Cleocin is een geneesmiddel dat wordt gebruikt om ernstige infecties in het lichaam en vooral in de luchtwegen te behandelen. Het doodt anaëroben, die longabcessen, empyeem of pneumonitis kunnen veroorzaken. Dit medicijn is beschikbaar voor oraal of intraveneus gebruik. De ernstigste bijwerking van clindamycine is het uiteindelijke optreden van clostridium difficile colitis. Het is een reactie van de dikke darm op het antibioticum die ontstekingen, zwelling van de dikke darm en diarree veroorzaakt en mogelijk fataal kan zijn. Dit medicijn mag niet worden ingenomen met erytromycine, omdat er interacties zijn waargenomen. De typische dosis is 600 mg om de zes uur.
Piperacilline + Tazobactam
De combinatie van piperacilline en tazobactam of Tazocin is een ander breedspectrumantibioticum dat wordt gebruikt bij luchtweginfecties. Longontsteking, zowel uit de omgeving als uit het ziekenhuis, kan worden behandeld met Tazocin. Dit geneesmiddel mag alleen intraveneus en met tussenpozen van zes uur worden toegediend. Patiënten met nierfalen dienen een lagere dosering te gebruiken. De duur van de behandeling hangt af van de ernst van de ziekte, maar duurt gewoonlijk tussen de zeven en tien dagen. Bijwerkingen zijn onder meer diarree, misselijkheid en hoofdpijn.