Inhoud
De inheemse speren waren gemaakt van lange staven met grote, scherpe punten aan hun uiteinden. Deze speren werden gebruikt door Amerikaanse Indianen en zijn overal in de Verenigde Staten te vinden. Veel van onze kennis van deze inheemse culturen is verkregen door de ontdekking van speerpunten en andere verdedigingsartefacten.
Gereedschap
Aan het uiteinde van staven werden speerpunten bevestigd om als wapens te gebruiken. De twee belangrijkste toepassingen van deze wapens waren jacht en bescherming. Bescherming tegen andere Indianen die voedsel of andere waardevolle voorraden proberen te stelen. Door de lange speerstang konden ze de vijand raken zonder te dichtbij te komen, wat hen in een kwetsbare positie zou brengen. Ze hadden ook bescherming nodig tegen wilde dieren die voedsel konden stelen. Speren waren nodig om te jagen en te vissen. De speer was het eerste jachtinstrument tot de uitvinding van de pijl en boog. Het speelde dus een grote rol in het leven van indianen, die afhankelijk waren van de jacht om te overleven.
Hoe ze heten
Elk type gevonden speerpunt krijgt een naam, meestal op basis van het gebied waarin ze worden aangetroffen. Zo worden de beroemde Clovis-tips zo genoemd omdat ze ontdekt zijn rond de stad Clovis, New Mexico. Er zijn enkele gevallen waarin meer dan één type speerpunt in hetzelfde gebied is gevonden. Wanneer dit gebeurt, is de naam van de nieuwe tip afkomstig van een nabijgelegen herkenningspunt of landelement. Lost Lake-uiteinden worden bijvoorbeeld zo genoemd omdat ze werden gevonden in de buurt van Lost Lake, Tennessee.
Materialen
Het soort materiaal dat wordt gebruikt om speerpunten te maken, varieert sterk, afhankelijk van hun anciënniteit. Enkele van de oudste speerpunten dateren van meer dan 12.000 jaar geleden en waren gemaakt van vuursteen, obsidiaan en zelfs koper. Het handvat of de staaf van de speer was van hout. In sommige gevallen werden leer en veren aan het koord vastgemaakt, alleen voor versieringsdoeleinden of voor een of andere ceremonie. Omdat de metalen die aan de uiteinden werden gebruikt zeldzaam waren, reisden de Indianen soms tot wel 200 kilometer om ze te vinden. Als een punt brak of versplinterde, werd deze meestal hergebruikt als een ander object omdat het metaal moeilijk te vinden was en niet kon worden verspild.
Speerpunt versus pijlpunt
De term "pijlpunt" is breed geworden om te verwijzen naar speerpunten, pijlpunten en zelfs kleine messen. Technisch gezien is een speerpunt vergelijkbaar, maar het is niet hetzelfde als een pijlpunt, aangezien de pijlpunten klein en aerodynamischer zijn dan de speerpunten, die groter zijn. In het algemeen is "pijlpunt" echter de geaccepteerde naam voor al deze instrumenten. Archeologen gebruiken de term PPK (“projectile points knifes”, in het Engels) om al deze artefacten, projectielen, punten en messen aan te duiden.