Inhoud
Elektronische componenten zoals weerstanden en condensatoren zijn verkrijgbaar in verschillende waarden. De specifieke waarde van de componenten is gemarkeerd met cijfers of, in veel gevallen, met een kleurcode. Kleuren volgen een universele definitie die hen correleert met een numerieke waarde. Het decoderen van de waarde van het onderdeel hangt af van wat de gekleurde strook vertegenwoordigt en de waarde die eraan is toegewezen.
routebeschrijving
-
Onderzoek de condensator om het type te bepalen.Er zijn verschillende soorten beschikbaar voor gebruik, waaronder elektrolytisch, mica, papier, polystyreen en keramiek. Elk type kan anders worden gemarkeerd, maar mica en keramiek worden vaker aangeduid met kleurcodering.
-
Leer de kleurcode om deze aan de cijfers te relateren. De volgorde van de kleuren die de getallen voorstellen van nul tot negen zijn respectievelijk zwart, bruin, rood, oranje, geel, groen, blauw, violet, grijs en wit. De regenboogkleurenreeks kan u helpen kleuren aan getallen te relateren. De regenboog begint in het zwart (0) en verandert van kleur naar bruin (1). De eerste zichtbare kleur is rood (2), die oranje (3) en vervolgens geel (4) wordt. Geel vertoont de neiging blauw te worden en wordt groen (5) voordat het blauw wordt (6). De laatste kleur van de reeks is violet (7). Het licht wordt dan grijs (8) voordat het volledig wit wordt (9).
-
Bepaal de banden die aan de condensatoren zijn toegewezen. Lees de kleurcode van links naar rechts. Vaak verschijnt het eerste nummer niet, maar geeft het type condensator aan, indien aanwezig. De volgende twee kleuren worden beschouwd als de eerste twee getallen van de condensatorwaarde. Het derde bereik is de vermenigvuldiger, gemeten in pF, en het vierde bereik geeft de tolerantiewaarde aan, zijnde zilver 20% en goud 10%. In microcondensatoren wordt de kleurcoderingsfunctie uitgevoerd door zes stippen op de buitenste schaal.
-
Om een keramische condensator te lezen, richt u deze zodat de richting van de pijlen nabij de punten van rechts naar links wijst. De kleurcode werkt op dezelfde manier als voor keramische condensatoren, waarbij het eerste punt het type component vertegenwoordigt en de volgende twee in de bovenste rij de waarde vormen. Kijk dan direct onder het derde punt van de bovenste rij om het punt te vinden dat de vermenigvuldiger vertegenwoordigt. Het volgende punt aan de linkerkant is de tolerantiewaarde. Het eindpunt, in de onderste rij, ver naar links, is de classificatie van de condensatorspanning. De vermenigvuldigers nemen toe met een factor 10, te beginnen met 1,0 voor de zwarte kleur. Een voorbeeld van het gebruik van al deze richtlijnen is een keramische condensator met de volgende kleurcode: bruin, groen, geel en wit. Bruin is gelijk aan één, groen is gelijk aan vijf, geel is gelijk aan vier en wit is gelijk aan negen. Daarom is de waarde van het onderdeel 150.000 pF, met een tolerantie van 9%.