Inhoud
Is er iets frustrerender dan hard werken om een groentetuin te plannen, te planten en te verzorgen, om dan fruit en planten te verliezen door ziekten, schimmels en ongedierte? Tomatenroest is een van de ernstigste problemen die huistuinders kunnen tegenkomen, en de eliminatie ervan kan moeilijk zijn. Er zijn drie erkende typen die worden veroorzaakt door verschillende organismen. Gelukkig kunnen deze ziekten, wanneer ze vroeg worden ontdekt, worden behandeld door toekomstige uitbraken te voorkomen.
Bladvlek door Septoria
Septoria-bladvlek wordt veroorzaakt door een soort schimmels genaamd Septoria lycopersici. Vruchten worden zelden aangetast, maar de bladeren, vooral de lagere, kunnen enorm lijden. De schimmel veroorzaakt kleine vlekjes op de bladeren en stengels, meestal met een bruinachtig midden. Aangetaste bladeren sterven meestal af, waardoor de vruchtproductiecapaciteit van de plant afneemt.
Vroege plek
De vroege vlek wordt veroorzaakt door de schimmel van de soort Alternaria solani. Net als bij Septoria-bladvlekkenziekte heeft deze aandoening invloed op de onderste bladeren van de plant. De bladeren verschijnen na een grote vruchtproductie en krijgen vlekken die lijken op ossenogen, met afwisselend zwarte en bruine banden. Al snel worden de bladeren geel en vallen ze af. Vroege roest tast ook stengels en vruchten aan. Aangetaste vruchten vallen meestal af voordat ze rijpen en hebben zwarte vlekken op het uiteinde van hun stengel.
Late roest
Late roest wordt veroorzaakt door een schimmelachtig organisme genaamd Phytophthora infestans. Aan de randen van de bladeren beginnen nat uitziende plekken te verschijnen en verspreiden zich naar het centrale deel, al snel zwart en leerachtig. In vochtige klimaten kunnen deze plekken ook de groei van witte schilferige sporen aan de onderkant van het blad laten zien. De ziekte valt meedogenloos fruit aan en veroorzaakt grote, stevige bruine gebieden.
Roestpreventie
Nadat de roest zichtbaar wordt, kan het helaas te laat zijn om de tomatenoogst te redden. Maar als u in een gebied woont waar roest een probleem is, onderneem dan stappen om uw risico te verkleinen. Laat oude tomaten na de oogst vooral niet in de tuin staan. Trek ze eruit en vernietig ze, of begraaf ze diep genoeg om eventuele schimmelsporen te verstikken. Vernietig alle vrijwillige zaailingen die in de lente verschijnen, omdat ze mogelijk zijn geïnfecteerd. Het gebruik van roestbestendige tomatensoorten kan het probleem helpen beheersen. Stapel tomaten en laat voldoende ruimte tussen de planten voor luchtcirculatie om gunstige omstandigheden voor schimmels te voorkomen.
Roest onder controle houden
Roest is veel moeilijker te bestrijden dan te voorkomen. Als je je echter in die ongelukkige omstandigheid bevindt, begin dan met het vernietigen van alle aangetaste planten. Haal ze 's middags buiten, wanneer de tuin droger is en de ultraviolette (UV) straling het sterkst is. Roestsporen overleven niet lang op waardplanten en UV-stralen kunnen ze vernietigen. Elimineer gezonde planten die dicht bij de getroffenen staan om een schimmeloverdrachtsbarrière te creëren. Breng een fungicide aan met tussenpozen van vijf tot veertien dagen en wissel families van fungicide chemicaliën bij elke toepassing om de ontwikkeling van resistentie door de roestschimmel te voorkomen. De aanbevolen fungiciden zijn kopersprays, chloorthalonil, kaliumbicarbonaat, ziram en azoxystrobine. Raadpleeg de verpakkingsinstructies voor toepassingsinstructies.