Inhoud
Kobalt is het chemische element met het symbool Co, dat atoomnummer 27 heeft. Metaal met een metaalgrijze uitstraling, het wordt geproduceerd door het verminderen van fusie, een techniek die wordt gebruikt om metalen uit zijn ertsen te produceren. Sinds 2250 voor Christus gebruiken de Perzen kobaltzouten om glasblauw te kleuren. De Chinezen en Egyptenaren gebruikten ook kobalt in sculpturen en ambachten. Metaalkobalt werd ontdekt door de Zweedse wetenschapper George Brandt en werd in 1780 als element erkend.
Over kobalt
Kobalt is een essentieel element voor alle meercellige organismen. Het is een actief bestanddeel van cobalamine-co-enzymen, waaronder vitamine B12. Het is een overgangsmetaal en heeft eigenschappen die vergelijkbaar zijn met nikkel. Kobalt komt voor in kobaltiet-, email- en erythrine-ertsen, naast zilver-, nikkel-, koper- en ijzerertsen. Afzettingen van kobalterts zijn ontdekt in Canada, Marokko en de bodem van de Stille Oceaan, nabij Hawaï. Het wordt meestal gewonnen als bijproduct van koper of nikkel. Deze ertsen bevatten in het algemeen 0,1% kobalt.
Kobalt mijnbouw
Kobalt wordt gevonden bij het delven van de aarde, die ertsen bevat, inclusief metalen elementen. Mijnbouw vindt plaats door ontploffingen of opgravingen in rotsen met schoppen en houwelen om ertsen uit te halen. Vervolgens wordt koper of nikkel verwerkt om kobalt te vinden bij het breken van erts in kegelbrekers, met behulp van magnetische scheiders om koper of nikkel te scheiden, en om de granulometrie in kogelmolens te verminderen.
Kobalt extractie
Kobalt wordt op verschillende manieren gewonnen. Het wordt geëxtraheerd uit nikkel of kobalt door middel van oplosmiddelextractie, wat de scheiding is van verbindingen op basis van hun oplosbaarheid in twee niet-mengbare vloeistoffen, zoals organische oplosmiddelen en water. Daarom wordt kobalt van de ene vloeistof naar de andere geëxtraheerd. Het kan ook worden gewonnen door te smelten, met behulp van warmte uit een oven en een metaalreductiemiddel, zoals koolstof, om de oxidatieve toestand van het erts te veranderen. Koolstof haalt zuurstof uit het erts en laat kobalt achter. Het wordt verwijderd om een zuiverheid van 99,9% te verkrijgen. Het kobalt wordt vervolgens verkocht aan een fabrikant om het om te zetten in kobaltsulfaat, carbonaat of in de vorm van zoutderivaten.
Maakt gebruik van kobalt
Kobalt wordt gebruikt als component in metaallegeringen. Zijn hoge temperatuurbestendigheid maakt het ideaal voor het coaten van oppervlakken, snijgereedschappen, snelstaal en diamantgereedschappen. Het wordt ook gebruikt bij de productie van gas- en vliegtuigturbines, energieopwekking, oplaadbare batterijen, droogmiddelen voor verf, pigmenten en radiaalbanden. Vanwege zijn stijfheid en weerstand tegen oxidatie, wordt metallisch kobalt gebruikt bij galvaniseren, een afschermingsproces waarbij een elektrisch veld metaalionen beweegt om een elektrode te bedekken. Ten slotte wordt kobalt gebruikt om schapen te voeren om ziekten te voorkomen en de kwaliteit van hun wol te verbeteren.