Inhoud
Worcestershire-saus en sojasaus zijn specerijen die over de hele wereld in de schappen van supermarkten worden aangetroffen en zijn onderling uitwisselbaar. Deze optie is vooral handig voor vegetariërs, aangezien de ingrediëntenlijst van Worcestershire-saus ook ansjovis bevat. Evenzo kunnen mensen met soja-allergieën kiezen voor Worcestershire-saus om de smaak van een gerecht te versterken, hoewel de twee producten behoorlijk van elkaar verschillen.
Verhaal
Soja- en Engelse sauzen hebben twee heel verschillende verhalen. Toen de populariteit van het boeddhisme in Azië groeide, ontstond de behoefte aan vegetarische smaakmakers. De originele versie van de sojasaus was gewoon een pasta gemaakt van gefermenteerde granen. Een priester veranderde later het mengsel met sojabonen en tarwe. Eindelijk, in het begin van de 17e eeuw, verhuisde Maki Shige, die tijdens een invasie naar huis vluchtte, naar Noda, waar hij leerde sojasaus te maken zoals we die nu kennen.
Ter vergelijking: Worcestershire werd in 1837 verkocht en is ontstaan in India. Lea & Perrins, een voedingsbedrijf gevestigd in het Verenigd Koninkrijk, verkocht het product in winkels en moedigde ook het gebruik van de saus op passagiersschepen aan. Het product won aan populariteit en het bedrijf begon het over de hele wereld te exporteren.
Componenten
De ingrediënten van worcestersaus hebben weinig gemeen met die van sojasaus. De laatste is gemaakt met gemalen sojabonen, tarwe, enzymen en zout, samen gefermenteerd gedurende ongeveer zes maanden. Het resultaat is een zoute en zoete smaak en een zeer lichte consistentie.
Ingrediënten van Worcestershire-saus zijn ansjovis, azijn, ui, melasse, kruidnagel, peper-extract, glucosestroop, knoflook en tamarinde, waardoor het een uitgesproken aroma krijgt. Het enige ingrediënt dat beide sauzen gemeen hebben, is zout.
Toepassingen
Sojasaus komt vooral voor in de Aziatische keuken. In gerechten als sashimi helpt het de geur van vis te maskeren. Bij verhitting voegt het een duidelijk aromatisch element toe en fungeert het als afwerkingssaus voor rijst of vlees. Bovendien geeft het marineren van voedsel in sojasaus een ander smaakniveau. De lichte sojasaus heeft een sterke en zoute smaak, terwijl het donker een rijke en volle smaak en textuur heeft.
Worcestershire-saus heeft een wereldwijde aantrekkingskracht, vooral als bijgerecht bij vlees, maar is vrij veelzijdig. Het komt voor in sauzen, soepen, verschillende recepten en zelfs drankjes, zoals de Bloody Mary-cocktail. Veel bedrijven over de hele wereld produceren Worcestershire-saus en geven een lokaal tintje aan de klassieker. Zo heeft Worcestershire-saus in Japan fruitige tonen.
Fermentatie
Het belangrijkste verschil in het productieproces van sauzen is de tijd die nodig is voor fermentatie. Sojasaus heeft maar zes maanden nodig. Worcestershiresaus duurt ongeveer twee jaar, afhankelijk van de fabrikant.