De verschillen tussen graniet en dioriet

Inhoud

• Verschillen in de samenstelling van dioriet en graniet
• Verschillen in gebruik: oude en moderne tijden
• Structurele verschillen
• Andere verschillen

In de wereld van stollingsgesteenten zijn dioriet en graniet nauw verwant. De twee rotsen zijn hard, niet poreus en komen in vergelijkbare gebieden voor. Voor gewone ogen kunnen ze gemakkelijk worden verward; Met wat informatie over de verschillen in deze stenen zul je echter kunnen begrijpen hoe ze verschillen.

Verschillen in de samenstelling van dioriet en graniet

Het dioriet is samengesteld uit veldspaat en verschillende donkergekleurde mineralen, die de zwarte kleur verklaren. Graniet is samengesteld uit vier mineralen: veldspaat, mica, kwarts en hoornblende. Ze zijn er in verschillende vormen, waardoor het een grotere diversiteit heeft dan het dioriet.

Verschillen in gebruik: oude en moderne tijden

Het dioriet heeft toepassingen die teruggaan tot de oudheid. Vanwege zijn robuustheid en hardheid werd het gebruikt om de Hamurabi-code uit te snijden. Het werd ook gebruikt om muren en torens te versterken. Het wordt momenteel gebruikt in straatstenen en tuinaanleg. In het verleden werd graniet gebruikt om grote beelden te maken; en de Egyptenaren gebruikten het bij de bouw van de Rode Piramide. Tegenwoordig wordt het voornamelijk gebruikt voor bestrating en fabricage van werkbladen.

Structurele verschillen

Graniet is minder dicht dan dioriet. De eerste is een grofkorrelig gesteentemateriaal. Beide zijn niet poreus; graniet is echter nog steeds minder, waardoor het geschikter is voor vloeren en werkbladen. Omdat het dioriet dichter is, is het resistenter en heeft het meer duurzaamheid voor gebruik in landschapsarchitectuur.

Andere verschillen

Beschikbaarheid is een andere onderscheidende factor tussen deze twee stollingsgesteenten. De dioriet is zeldzamer. Graniet wordt altijd op dezelfde plaats gevonden; Zo wordt de rotsachtige berg van Georgië gevormd door een enkele uitloper van het mineraal. Dioriet komt normaal gesproken alleen voor in kleine grillige terreinen. Wanneer het in grote hoeveelheden wordt gevonden, wordt het vaak gevonden naast graniet en gabbro. Het dioriet is ook plutonisch en opdringerig, wat betekent dat de mineralen waaruit de rots bestaat, kristalliseerden voordat ze het aardoppervlak bereikten. Graniet is ook plutonisch; het vormt zich echter bij 200 ° C onder het dioriet, waardoor het meer viscositeit krijgt. Als gevolg hiervan is het dikker en heeft het een hogere mate van semi-vloeibaarheid vanwege de interne wrijving.