Inhoud
De termen "magere massa" en "vetvrije massa" worden gebruikt om de samenstelling van het lichaam te beschrijven. Hoewel ze onderling uitwisselbaar kunnen worden gebruikt, zijn hun betekenissen niet hetzelfde. Magere massa omvat vet dat fungeert als brandstof voor energieproductie en andere processen die deel uitmaken van een normaal metabolisme. Aan de andere kant bevat de vetvrije massa geen vet.
Magere massa
Magere massa omvat het gecombineerde gewicht van inwendige organen, botten, spieren, water, ligamenten en pezen. Zelfs in deze massa is het gewicht van het essentiële vet aanwezig in de organen, het centrale zenuwstelsel en het beenmerg. Het gewicht van niet-essentieel of opgeslagen vet dat aanwezig is in het onderhuidse vetweefsel onder de huid en waarbij ook de interne organen zijn betrokken, is geen bestanddeel van magere massa.
Vetvrije massa
Om de vetvrije massa te verkrijgen, wordt het gewicht van het essentiële vet afgetrokken van de magere massa. Essentieel vet kan niet worden onderscheiden van opgeslagen vet. Schattingen variëren, maar er is een verschil van ongeveer 2% tot 3% tussen magere massa en vetvrije massa bij mannen en een verschil van 5% tot 12% bij vrouwen.
Lichaamssamenstelling
Het belangrijkste doel van de beoordeling van lichaamssamenstelling is om te weten welk percentage van het lichaam bestaat uit magere massa en dat bestaat uit vetvrije massa. Deze informatie kan op veel manieren worden gebruikt. Het kan helpen bij de algemene gezondheidsbeoordeling en het risico op chronische ziekten door voedingsadvies te geven, de effectiviteit van oefenprogramma's en behandelingen voor obesitasproblemen te ontwikkelen en te volgen, de voortgang van de atleet te volgen en de groei en ontwikkeling van kinderen te volgen.
Lichaamssamenstelling meten
Over het algemeen willen mensen die geïnteresseerd zijn in gezondheid en fitheid altijd hun vetniveau kennen. Eenvoudigere en goedkopere methoden om de lichaamssamenstelling te bepalen, zijn het gebruik van huidmetingen, BMI (body mass index), gebaseerd op berekeningen van lengte en gewicht, middelomtrek, taille tot heupradius. Hydrostatisch of onderwater wegen is een meer gecompliceerde laboratoriummethode op basis van lichaamsdichtheid. Deze methode is mogelijk niet direct beschikbaar of toegankelijk, hoewel deze als betrouwbaar wordt beschouwd.