Inhoud
Doorgaans wordt de dissectie van regenwormen in een biologieles uitgevoerd met aardwormen op aarde, van een groep dieren die ringwormen of gesegmenteerde wormen worden genoemd. Goed gedefinieerde segmenten verdelen de lichamen van ringwervelingen, zowel aan de buitenkant als aan de binnenkant. Elk segment is vergelijkbaar, behalve voor de voorste (kop) en achterste (staart) segmenten. Om een worm te ontleden, moet je eerst het hoofd en de staart onderscheiden. Hierna bent u klaar voor het proces.
routebeschrijving
-
Plaats de worm met de dorsale kant naar boven in de lade. Speld de voor- en achtersegmenten vast. Til de dorsale huid op met de pincet. Plaats de schaar in de positie van de tang en snij een lijn van het midden naar de anus.
-
Houd het lichaam vast met de pincet. Gebruik de scalpel om door de septa te snijden, de dunne wand die elk segment scheidt, aan elke kant van de darm. Snijd ongeveer 2,5 cm van de gladde, dikke kraag tot ongeveer tweederde van de anus.
-
Speld de hele lichaamswand die je in de lade snijdt met zes of acht pinnen. Snijd de vlakte en dikke pasta aan de voorkant door met een schaar. Snijd de septa in het hoofd en bevestig de overgebleven lichaamsmuur aan uw lade.
Initiële bezuinigingen
-
Lokaliseer alle delen van het spijsverteringsstelsel. De mondopening aan het voorste uiteinde ligt tussen de prostomium, een lipachtige structuur. Volg door de mond naar de keelholte, een uitgezette spier, meestal bedekt door drie paar witte blaasjes. De keelholte van de worm transporteert het voedsel door de slokdarm naar een groter rond gebied, waar het tijdelijk wordt opgeslagen.
-
Zoek de belangrijkste bloedvaten van de bloedsomloop, die zich boven het spijsverteringskanaal bevindt. De ventrale bloedvaten liggen onder het spijsverteringskanaal en verbinden met de dorsale bloedvaten met verschillende kleinere bloedvaten die rond het spijsverteringskanaal lopen.
-
Snijd met uw scalpel rond de darm om een duidelijk zicht op het voortplantingssysteem te hebben. Met het scalpel, til de darmwand naar de keelholte en knip het. Merk op dat de worm sperma vrijgeeft uit de zaadblaasjes. De testikels van de worm zitten in deze blaasjes, maar ze zijn niet zichtbaar.
-
Probeer het zenuwstelsel van de worm te vinden. Hoewel moeilijk, loopt het ventrale zenuwkoord langs het ventrale binnenoppervlak van de worm. Aan het voorste uiteinde verdeelt dit koord zich rond de voorkant van de keelholte en strekt zich vervolgens uit naar het hersenganglion, twee klonten beschouwd als primitieve hersenen.
-
Zoek naar het excretiesysteem terwijl je kijkt van het vijfde naar het laatste segment. Deze segmenten bevatten uitscheidingsstructuren, metanefriden genaamd, die opgerolde buisvormige structuren zijn. Ze staan naast de lichaamsmuur en staan open voor een buitenste porie, genaamd nephidroidus.
Zoek de wormasystemen
tips
- Zorg er bij het afsnijden van de dorsale huid voor dat alleen de huid wordt doorgesneden, om beschadiging van de inwendige organen te voorkomen.
- De worm heeft een gesloten bloedsomloop, wat betekent dat het bloed circuleert in de bloedvaten.
- Regenwormen zijn eenhuizig, wat betekent dat ze complete sets van mannelijke en vrouwelijke voortplantingsorganen hebben. Maar ze ondergaan kruisbestuiving tijdens geslachtsgemeenschap.
Wat je nodig hebt
- Dissectiebak
- pins
- tang
- schaar
- scalpel