Inhoud
Normatieve ethiek is een van de drie belangrijkste onderzoeksgebieden op het gebied van filosofie. Filosofie omvat de studie van goed en kwaad in menselijk gedrag. De andere belangrijke benaderingen van filosofie omvatten een metaethische benadering, die zich bezighoudt met de studie van ethische principes en hun oorsprong, evenals een toegepaste ethische benadering die de fouten en correctheid van hedendaagse sociale kwesties zoals abortus onderzoekt.
Normatieve ethiek
Normatieve ethiek omvat het gebruik van een morele standaard om gedrag als goed en verkeerd te classificeren. De morele norm kan bijvoorbeeld de vuistregel zijn: doe voor anderen wat u zelf zou hebben gedaan. Met behulp van deze standaard zou een persoon kunnen afleiden dat ze het bezit van haar buurman niet zou stelen, omdat ze niet zou willen dat haar buurman haar eigendom zou stelen. Op dezelfde manier zijn er andere morele normen als deugden en plichten, die een leidraad vormen voor ethisch gedrag.
Theory of Duty
Plicht is een morele standaard die de basis vormt voor een aantal filosofische theorieën in de normatieve ethiek. Deze theorieën, ook wel deontologische theorieën genoemd, zijn gebaseerd op het uitgangspunt dat we bepaalde plichten als mensen hebben en dat we dienovereenkomstig moeten handelen, ongeacht de gevolgen van onze acties. Ouders hebben bijvoorbeeld de plicht hun kinderen te voeden en te kleden en zij moeten die plicht respecteren, ook al betekent dit meer geld uitgeven.
Theorie van rechten
De theorie van rechten is een benadering van normatieve ethiek op basis van plicht. De Britse filosoof John Locke wordt geassocieerd met deze theorie. Hij breidde het standpunt uit dat de natuurwetten ons verplichten om de fundamentele rechten van een ander persoon met betrekking tot het leven, de vrijheid of de gezondheid, alsook hun eigendom niet te ondermijnen. Deze rechten zijn natuurlijke rechten die door God aan alle mensen worden gegeven, volgens Locke. Dergelijke rechten zijn ook van toepassing in de hele wereld en zijn onvervreemdbaar, zodat ze niet van een individu kunnen worden gescheiden.
Categorische imperatief
De Duitse filosoof Immanuel Kant kwam met een andere benadering op basis van de plicht van de filosofie, die hij de 'categorische imperatief' noemde. Een categorische imperatief is een morele verplichting die plicht regelt en absoluut noodzakelijke actie doet. Een voorbeeld van een morele verplichting is om mensen als een doel te beschouwen en niet als een middel om een doel te bereiken. Met dit principe zou een persoon de auto niet van zijn buurman moeten stelen, omdat het stelen van de auto betekent dat hij de buurman behandelt als een middel voor zijn eigen doel, namelijk het gebruik van de auto.