Inhoud
- Leeftijd door middel van de rots
- Leeftijd door koolstofsekwestratie
- Evolutionaire variatie
- Milieucriteria
- Uitdovingsgebeurtenissen
Fossielen geven wetenschappers een idee van hoe de wereld was voor dieren en planten die duizenden of miljoenen jaren geleden leefden. De overblijfselen van oude zeesterren helpen wetenschappers om miljoenen jaren voor de mensheid kennis te maken met enkele klimatologische en geografische omstandigheden. Zelfs als de oude fossiel niets meer is dan een silhouet op een rots, kunnen wetenschappers cruciale feiten uit deze overblijfselen ontdekken.
Leeftijd door middel van de rots
Het type gesteente geassocieerd met een zeesterfossiel geeft wetenschappers de kans om te berekenen wanneer het leefde. Bijvoorbeeld, fossielen van zeesterren op sommige rotsen in Victoria Province in Australië hebben wetenschappers laten zien dat zeesterren ongeveer 430 miljoen jaar geleden in de Silurische Periode bestonden. In Travis County, Texas, zijn zeesterfossielen 85 miljoen jaar oud en het Krijt tijdperk.
Leeftijd door koolstofsekwestratie
Naast het associëren van de rotsen, kunnen wetenschappers Carbon-14 gebruiken om de leeftijd van een zeester te bepalen door het verval van de koolstof-14-isotoop. Alle organismen absorberen koolstof tijdens hun leven. Als ze doodgaan, eindigt het gebruik van Carbon-14. Wetenschappers kunnen radiogolven gebruiken om het verval van koolstof-14 te meten en kunnen bepalen wanneer en waar het organisme is overleden. Als gevolg hiervan, wetenschappers vastgesteld dat de oudste zeester ontstond in het Cambrium tijdperk, die 533 miljoen jaar geleden begon.
Evolutionaire variatie
Fossielen van zeesterren helpen wetenschappers de evolutionaire variatie van dit dier in kaart te brengen. Omdat zeesterren tegenwoordig nog steeds bestaan, kunnen wetenschappers in kaart brengen hoe ze zijn geëvolueerd, welke soorten zijn uitgestorven en of er genetische variaties zijn geweest of kleine adaptieve veranderingen in zeesterren over de miljoenen jaren van hun bestaan. Interessant is dat de sterren in de zee niet veel veranderd zijn sinds ze miljoenen jaren geleden op Aarde begonnen te bestaan.
Milieucriteria
Met de leeftijd van het fossiel berekend, bestuderen veel wetenschappers de aard van de omgeving van die tijd. Dit is een algemeen voordeel van alle fossielen, omdat wetenschappers uit de overblijfselen kunnen ontdekken hoe oceanische en klimatologische omstandigheden miljoenen jaren geleden waren. Het bestaan van fossielen van de zeester van Texas toont bijvoorbeeld aan dat, 85 miljoen jaar geleden, het oceaanwater van de Golf van Mexico het Amerikaanse continent binnendrong en vervolgens met de tijd verdween.
Uitdovingsgebeurtenissen
Sommige fossielen van zeesterren vallen samen met gebeurtenissen van grote uitstervingen die over de hele wereld worden gezien. Als bijvoorbeeld veel fossielen van zeester uit hetzelfde tijdperk of tijdperk dateren, kunnen wetenschappers theoretiseren dat een massale of cataclysmische gebeurtenis de plaatselijke bevolking vernietigde. Dit kan worden vergeleken met gebeurtenissen over de hele wereld om het optreden van planetaire uitstervingsgebeurtenissen te theoretiseren.