Inhoud
De weefmachine dateert uit de prehistorie, toen de Ouden plantaardige vezels, hun vingers en een stok gebruikten om dat te doen. Gebreide sokken werden gevonden in Egyptische graven en Romeinse graven. Vanaf daar vorderden de naden tot twee en maximaal vier naalden. Maar mensen waren altijd op zoek naar een manier om gebreide kleding sneller en gemakkelijker te produceren. Deze zoektocht heeft geleid tot verschillende soorten loommachines.
14e eeuw
Tegen het einde van de 13e eeuw gebruikten boeren afbeeldingen met vier naalden om gebreide mutsen te maken voor de kou. Ze waren vergelijkbaar met de breiende spoelen die kinderen vandaag de dag nog steeds dragen. Een foto van de Duitse meester Bertram, "The Madona teando" toont Maria die een klein stukje breit met een van deze foto's.
16e eeuw
In een tijd dat perfecte witte sokken de ultieme mode waren voor mannen van de hogere klasse, produceerde het weefgetouw bedacht door Eerw. William Lee van Nottingham fijne zijden sokken in een veel sneller tempo dan met de hand breien. Dit weefgetouw produceerde een lang, glad stuk breiwerk, dat eromheen genaaid werd om sokken te vormen.
18e eeuw
Tafelbreien, de voorloper van moderne weefgetouwen, werd populair in de jaren 1700. Jeremiah Strutt of Derby vond de Derby Rib uit in 1759. Samuel Betts verbeterde het en creëerde een breimachine. In 1768, gestimuleerd door de populariteit van het brokaatvest, creëerden Crain en Porter een mechanisme van kleurverandering. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van gestanste kaarten voor kleurveranderingen, een systeem dat sommige breimachines nog steeds gebruiken.
19e eeuw
Aan het einde van de 19e eeuw begonnen fabrikanten breimachines voor thuisgebruik op de markt te brengen. Hun machines werden geadverteerd om huisvrouwen te helpen in korte tijd gebreide goederen te produceren, waardoor ze werden vrijgemaakt voor andere activiteiten of waardoor ze extra geld konden verdienen met de verkoop van hun handenarbeid.
De machine genaamd "Lamb" was de eerste zelfgemaakte breimachine. Geïntroduceerd in 1867 door Mr. Lamb, ze had 84 naalden en woog ongeveer 7 pond. Latere modellen kwamen met 96 tot 110 naalden. Ze kosten $ 45 in 1887, exclusief ondersteuning, die de extra $ 6 kostte.
In 1879 werd de Crane Knitter geïntroduceerd. Deze 116-naalds machine had een toetsenbordontwerp dat leek op moderne tafelweefgetouwen. Op dit moment begonnen ook circulaire sokmachines te verschijnen.
Moderne machines
Moderne weefgetouwen verschijnen al snel na het begin van de eeuw. De machinemechanismen van vandaag blijven hetzelfde, hoewel elektronische apparatuur in sommige systemen ponskaarten heeft vervangen en computerprogramma's veel ontwerpinnovaties mogelijk maken. Hedendaagse couturiers vinden breimachines die zijn ontworpen voor alles van fijne kanten sjaals tot zware jassen.