Inhoud
Toen de eerste steden in Mesopotamië ontstonden, bleef de monarchie de dominante regeringsvorm. De Sumeriërs begonnen deze traditie omdat zij geloofden dat zij de goden waren die over de wereld regeerden, met koningen die hun goddelijke vertegenwoordigers waren. Later probeerden regeringen verschillende stadstaten te annexeren, om territoriale rijken en nieuwe vormen van bestuur te creëren, maar het idee van koning als goddelijke figuur hield aan tot het laatste rijk van Mesopotamië, Assyrië.
De Sumerische stadstaten
De Sumerische stadstaten waren de eerste geregistreerde regeringen in Mesopotamië. Ze boden sociale organisatie en bescherming aan de boeren die rondliepen. De Sumeriërs geloofden dat elke god een stad bezat en dat de ideale natuurlijke orde afhing van de gunst van elke God. Koningen vertegenwoordigden daarom de wil van de goden bij het handhaven van wetten, het oplossen van conflicten, het vergroten van de militaire macht, het beheren van de stad en het onderhouden van tempels. Koningen konden een beroep doen op het gezag van Enlil, de god van de goden, om elke koning die zwak was of de gunst van zijn god had verloren, aan te vallen of af te zetten.
Arcadisch rijk
Vaak beschouwd als het eerste rijk in de geschiedenis, ontstond de Acadia rond 2300 voor Christus, onder de controle van Sargon. Terwijl de vroegere Mesopotamische stadsstaten op elkaar inwerkten als individuen, probeerde de Acadia al deze en aangrenzende regio's onder één gezag te verenigen om de handel uit te breiden, de veiligheid te vergroten en de koning te verheerlijken. Omdat het een monarchie was, was de kracht van Acadia erfelijk, maar werd het soms geweld aangedurfd door de zonen van de heerser of andere leden van de elite. De Akkadische koningen respecteerden de Soemerische goden en de rol van de koning als religieuze figuur bleef in deze periode bestaan.
Eerste Babylonische rijk
Het Akkadische rijk stortte rond 2125 voor Christus in en werd gevolgd door de opkomst van de Amorieten, ongeveer 1800 v.Chr. Deze groep adopteerde Babylon als hoofdstad en ontwikkelde verschillende innovaties om een rijk te besturen dat bestond uit verschillende Mesopotamische stadsstaten. Deze 'eerste Babyloniërs' legden belastingen en verplichte militaire dienst op en schiepen wetten met strenge straffen, zoals de Hamarabi-code. Nog steeds een monarchie, het imperium gebruikte deze innovaties om zijn eigen kracht te vergroten, en nam een deel ervan uit de handen van lokale heersers.
Assyrische rijk
Hoewel andere groepen, zoals de Hettieten en Cassieten, het Eerste Babylonische rijk beëindigden, was Assyrië het laatste inheemse rijk van Mesopotamië tussen 1200 en 612 voor Christus. Als een andere monarchie die probeerde de steden van Mesopotamië te regeren, dwongen de Assyriërs vele volken. , zoals de Hebreeërs van Israël, om zich te verplaatsen om de dreiging van lokale opstand te verminderen. Bovendien behandelden de Assyriërs de veroverde regio's als vazallen die hulde moesten betalen, Assyrische troepen moesten opslaan en handel moesten beschermen, maar die hun eigen zaken met hun plaatselijke wetten konden afhandelen.