Inhoud
- De functie van de zoutklieren
- De reden achter de functie
- Wat Salt Klieren echt doen
- Remming van de zoutklier
Er zijn zeven soorten zeeschildpadden in de zeeën van de wereld. Deze oude dieren lopen het gevaar van uitsterven, hoewel veel organisaties vechten voor hun welzijn, zoals de Sea Turtle Conservancy. Net als veel andere mariene reptielen hebben zeeschildpadden zoutklieren. Deze klieren bevinden zich aan de twee kanten van hun hoofd, net achter de ogen. Mariene reptielen hebben ze ontwikkeld vanwege habitatbehoeften en hun biologie.
De functie van de zoutklieren
Zoutklieren vervullen twee functies, de ene primair en de andere secundair. De primaire functie is om overtollig zout af te scheiden in het systeem van de schildpad. Zout verzamelt zich daarin door absorptie door de huid van het dier en komt binnen via de mond, neus, ogen en andere gaten als ze de zee in gaan. De secundaire functie van de zoute klieren is om de ogen te bedekken met een stroperige substantie ter bescherming.
De reden achter de functie
De zoutconcentratie in oceaanwater is drie keer hoger dan de hoeveelheid die in het lichaam van de zeeschildpad wordt aangetroffen. Als ze de grote hoeveelheid zout die in hun lichaam komt niet uitscheiden, kunnen ze fysiologisch onevenwichtig zijn, met ernstige gevolgen. De lever van zeeschildpadden kan geen hypertonische urine aanmaken, een urine met een hogere concentratie oplosbare stoffen, zoals zout, dan in het bloed van het lichaam. Omdat hun bloed veel minder zout bevat dan zeewater, leidt hun inname tot hypertone urine. Daarom moeten deze dieren zout uitscheiden om een gezond evenwicht tussen urine en bloed te behouden.
Wat Salt Klieren echt doen
Gespecialiseerde cellen omvatten de zoutklieren van zeezoutschildpadden. Ze extraheren natrium (Na) en chloor (Cl), de samenstellende elementen van het zout, het bloed en leiden ze naar kleine buisjes die in de afscheidingsklieren stromen. De oplossing die door de klieren wordt uitgescheiden, bestaat vrijwel volledig uit natriumchloride (zout), wat betekent dat de zoutklieren bijna niets meer extraheren uit de bloedbaan van de schildpadden. Als het zout in het systeem stijgt of daalt, verandert de frequentie van de secretie dienovereenkomstig.
Remming van de zoutklier
Remming van de zoutklier veroorzaakt ernstige gezondheidsrisico's voor zeeschildpadden, volgens de auteurs van "The Biology of Sea Turtles, Volume 2" Volwassen schildpadden ze laten zien dat een puppy de regelmatige inname van zeewater en de uitscheiding als gevolg van overtollig zout nodig heeft om de ideale gezondheid te verkrijgen. De pups met klieren van Volgens het artikel "De verordening van zout en water van Coriacea lederen tartatura van Dermochelys" verliezen de puppy's bijna 5% van hun lichaamsmassa wanneer ze in de zee achterblijven en ze lijden aan aanzienlijke verliezen van lichaamsmassa. weg van zout water gedurende 12 uur.