Inhoud
Tijdens de renaissanceperiode begonnen kunstenaars beelden te portretteren met een meer realistisch doel. De weergave van het menselijk lichaam en objecten was geen idealisering van de verbeelding, maar een middel tot artistieke innovatie. De meesters van de Renaissance gebruikten vele technieken. Sommige daarvan worden in de onderstaande tekst beschreven.
Humanisme en perspectief
Het humanisme was een middel om terug te keren naar klassieke ideologieën. Het idee van perspectief is om een driedimensionaal uiterlijk te creëren op een tweedimensionaal object, zoals doeken.
sfumato
Het idee van sfumato was om de ene tonaliteit in de andere te mengen om percepties van diepte, vorm en volume te creëren. Het bekendste voorbeeld van deze techniek is de Mona Lisa.
chiaroscuro
Dit type techniek gebruikt het contrast van licht en schaduw om dimensies aan het schilderij te geven. Dit geeft je de illusie van diepte en driedimensionaliteit. Een voorbeeld van de techniek zijn de werken van Caragaggio's Michelangelo Merisi. Hij ontwikkelde tenebrisme (een vorm van clair-obscur waarbij objecten uit de duisternis lijken te komen).
vers
Er zijn twee soorten fresco's, de "Buon fresco" en de "Fresco fresco". De eerste is om pigmenten te mengen met water. Al in de droge koelte worden de pigmenten vermengd met bindmiddelen en geverfd in droog gips.
perspectief
Het idee van dit type perspectief is om diepte aan een schilderij toe te voegen, waardoor de illusie ontstaat dat objecten zich binnen een achtergrond terugtrekken. Andrea Mantegna was een van de kunstenaars die deze techniek gebruikte.
