Inhoud
Alopecia areata is een auto-immuunziekte waarbij antilichamen de haarzakjes aanvallen, waardoor de haargroei stopt of afneemt. De meest gebruikelijke behandeling hiervoor is de behandeling met corticoïden, die de haargroei kan versterken en stimuleren.
Top steroïden
De meest voorkomende vorm van corticoïde voor de behandeling van alopecia areata is een actuele crème die rechtstreeks op het getroffen gebied wordt aangebracht. Topische corticosteroïden zijn er in een groot aantal verschillende merken en sterke punten en worden vaak voorgeschreven door de arts.
De formule met 1% hydrocortison, die zonder recept verkrijgbaar is, is niet sterk genoeg om de haargroei te beïnvloeden. Topische steroïden moeten sterk genoeg zijn om de ziekte te behandelen, maar niet te sterk om negatieve bijwerkingen te creëren, zoals de haarzakjesschade, overmatige haargroei en acne.
Intraleionale injecties
Corticosteroïden kunnen ook onder de huid worden geïnjecteerd, rechtstreeks in de aangetaste wortels, om de haargroei te stimuleren. Deze staan bekend als intralesionale injecties en moeten worden voorgeschreven door uw arts. De injectie moet nauwkeurig zijn; als ze te diep of te veel op het oppervlak worden geïnjecteerd, zijn de steroïden nutteloos. Als de ziekte meer dan de helft van de hoofdhuid heeft aangetast, wordt het gebruik van intralaesionale injecties niet aanbevolen vanwege de enorme hoeveelheid medicijnen die nodig is om de site te bedekken.
De meest voorkomende bijwerking is huidatrofie, veroorzaakt door overmatige hoeveelheden van het geïnjecteerde geneesmiddel op de site. Als de injecties doorgaan, kan deze atrofie permanent worden. Er zijn gevallen gerapporteerd van glaucoom en staar en, zelden, blindheid in verband met injecties die zijn aangebracht nabij de voorkant van de hoofdhuid.
Systeembeheer
Systemische toediening (oraal of via injecties in de spieren) plaatst een hogere hoeveelheid corticosteroïden in het lichaam. Systemische behandeling met corticosteroïden is zeer effectief gebleken bij nieuwe haargroei, maar recidieven treden vaak op nadat de behandeling is beëindigd of de dosering is verlaagd. De behandeling moet worden toegediend door een arts en kan niet eenvoudig worden stopgezet. Anders zal het lichaam niet gewend raken aan de remedie.
Systemische toediening is meestal de laatste behandeling omdat het ernstige bijwerkingen veroorzaakt zoals hoge bloeddruk, diabetes, onderdrukking van het immuunsysteem, osteoporose en bloedstolsels in het hart.