Inhoud
Interphalangial gewrichten, algemeen bekend als IF gewrichten, zijn te vinden in de vingers en tenen. Deze gewrichten werken als een scharnier, waardoor de vingers kunnen bewegen. Elke vinger is verdeeld in drie delen, die bekend staan als vingerkootjes, en de duim in twee. In de voet zijn er een vergelijkbaar aantal vingerkootjes en IF-gewrichten; maar de hallux heeft er maar één. Deze gewrichten zijn gynglimos, dat wil zeggen dat ze alleen de uniaxiale beweging toestaan.
beweging
Anders dan glenohumerale heup- en schoudergewrichten, die bolvormig zijn of bolvormig, en rollende beweging mogelijk maken, buigen de IF-gewrichten alleen maar en strekken zich uit. Beweging van de ene kant naar de andere van de vingers wordt toegestaan door de metacarpofalangeale gewrichten aan de bovenkant van de superieure falanx. De flexie van het middenrif maakt gebruik van de flexorspieren, terwijl de extensie de strekspieren gebruikt. Hoewel elk IF-gewricht onafhankelijk kan buigen, vindt de extensie tegelijkertijd plaats. De duim is te verzetten tegen de vingers, waardoor het knijpen kan gebeuren door het samen met de vingers te buigen.
fysiologie
Een palmar ligament en twee collaterals verbinden de IF-gewrichten met de vingerkootjes. Deze opstelling staat bekend als de volarplaat en zorgt voor stabiliteit, waardoor hyperextensie van de gewrichten wordt voorkomen. Elke IF-koppeling heeft een vezelachtige dop die kracht toevoegt. De buigzame en extensoren pezen verbinden de spieren met de IF-gewrichten. Wanneer de teen of teen buigt, trekken de flexorspieren de pees terug, gebogen het IF-gewricht. De strekspieren en pezen doen het tegenovergestelde, het gewricht recht maken.
behendigheid
De onafhankelijke flexie en gelijktijdige verlenging van de middenfrequentie gewrichten, in combinatie met de opponeerbare duim, maakt de menselijke hand in staat om te schrijven, tekenen en andere fijne bewegingen. De metacarpofalangeale gewrichten voegen hier handigheid aan toe, waardoor het mogelijk is om van de ene naar de andere kant te bewegen. Hoewel de voetconfiguratie vergelijkbaar is met die van de hand, verhinderen de niet-opponeerbare hallux en de korte vingerkootjes dezelfde behendigheid. Chimpansees hebben echter voeten zo goed als hun handen vanwege hun opponeerbare hallux en lange vingerkootjes.
verplaatsing
Young et al. suggereren dat, ondanks de stabiliteit van de volarplaat, de verplaatsing van de IF-gewrichten heel gebruikelijk is en meestal te wijten is aan gedwongen hyperextensie. Vaak scheurt de volarplaat, waardoor het proximale interfalangeale gewricht (PFI) dat de middelste en bovenste vingerkootjes verbindt verplaatst wordt. De dorsale (retrograde) verplaatsing van de IFP van de vingers is de meest voorkomende. Alle bewegingen van de vingers vereisen een medische behandeling om te voorkomen dat het ligament of bot verwond raakt.