Inhoud
In Schotse straten en speeltuinen zijn talloze traditionele kinderspelen getuige geweest. Van balspellen tot taggen, kinderen bleven nooit stil tijdens het spelen. Hoewel moderne gezondheids- en veiligheidsregels sommige van hen in geval van letsel hebben verboden, spelen kinderen sommige van deze spellen nog steeds in clubs en organisaties, maar ook op schoolpleinen.
Marmeren
Jongens speelden met knikkers in alle speeltuinen van Schotland met gekleurde knikkers. Twee jongens speelden tegen elkaar en gebruikten hun eigen verzameling knikkers. Een jongen gooit de eerste bal om op enige afstand te landen. De volgende moet hem met zijn eigen bal raken, of hem op handafstand laten landen. Als hij slaagt, neemt hij de bal van de tegenstander. Ze spelen totdat de persoon die de meeste ballen vangt, wint.
Plainy-Clappy
Terwijl de jongens voetbalden, of "een bal speelden", sloegen de Schotse meisjes een bal tegen de muur en zongen een lied met acties. Toen ze de bal één keer tegen de muur sloegen en weer sloegen, was het "plainy, of normaal". Bij de volgende treffer klapte het meisje in haar handen voordat ze de bal ving, wat een "clappy" was. De rest van het rijm had andere instructies, zoals ronddraaien, wanneer het meisje een cirkel met haar handen maakte voordat ze de bal ving.
Peever bedden
Een soort hinkelen, de meisjes tekenden 'peeverbedden' met krijt op de stoep of op de vloer, met steeds grotere aantallen op elk plein of bed. De peever was een klein, rond, leeg blikje. Beginnend met de peever in vakje nummer één, springt het meisje terwijl ze het blikje in het volgende vakje probeert te krijgen. Als de voet of kan de lijn rond een vierkant raakt, wint de volgende speler de beurt.
Britse Bulldog
Bij het British Bulldog-spel staat een groep kinderen aan een kant van de speeltuin. De "bulldog" staat midden in het gebied. Kinderen moeten naar de overkant zonder door de bulldog gepakt te worden. Als de bulldog "British Bulldog 1, 2, 3!" Roept, rent iedereen. Als iemand wordt gepakt, wordt hij een bulldog. Meer buldoggen maken het moeilijker om veilig aan de overkant te komen.
Hoe laat is het, meneer Wolf?
In het spel "Hoe laat is het, meneer Wolf?", Stellen de kinderen zich aan een kant van de straat op. Een persoon speelt de rol van de wolf en keert hem midden op straat de rug toe. De kinderen roepen: "Hoe laat is het, meneer Wolf?" Hij roept een willekeurige tijd, zoals twee uur 's middags. Kinderen nemen zoveel stappen. Ze vragen opnieuw om de tijd en proberen dicht bij de wolf te komen voordat hij het weet. Als hij roept "Het is etenstijd", draait hij zich om en probeert hij de kinderen dichter bij hem te krijgen.