Inhoud
De mutatiesnelheid is de kans dat een nucleotide wordt weggelaten of gewijzigd in het DNA, veroorzaakt door natuurlijke fouten in de DNA-verwerking (spontane mutatie) of door externe factoren (geïnduceerde mutatie). Dit percentage moet niet worden verward met de mutatiefrequentie, het aantal gevallen van mutatie in een bepaalde generatie. De mutatiesnelheid voor een bepaalde soort wordt meestal geëxtrapoleerd uit gegevens, waarbij alle DNA-sequenties in een doorsnede van soorten worden vergeleken met die van hun nakomelingen. In het laboratorium wordt dit meestal gedaan door een steekproef van soorten te isoleren en deze over meerdere generaties te laten vermenigvuldigen.
Berekening van de mutatiesnelheid van soorten
Stap 1
Om het proces te vergemakkelijken, neemt u een steekproefgroep van hermafrodiete soorten (die hun eigen eieren bevruchten en geen partners nodig hebben) die snel broeden en waarvoor u in een laboratorium levensomstandigheden kunt reproduceren. Caenorhabditis Elegans is een kleine soort rondworm die aan deze criteria voldoet en al eerder is getest op zijn mutatiesnelheid.
Stap 2
Leg het DNA van uw soort vast en leg het vast.
Stap 3
Isoleer zoveel mogelijk individuen van verschillende soorten, zodat u ze gedurende een lange periode kunt beheren, onderhouden en observeren onder omstandigheden waaronder bekend is dat het wezen gedijt. Dit minimaliseert het effect van natuurlijke selectie door uw genetisch monster te verkleinen.
Stap 4
Houd voor elke generatie soorten slechts één nakomeling.
Stap 5
Sta zoveel mogelijk generaties toe om op te komen en te sterven, en noteer precies hoeveel generaties er zijn verstreken voor elke lijn.
Stap 6
Neem een willekeurig of volledig DNA-monster van uw uiteindelijke nakomelingen en vergelijk dit met de volgorde van de oorspronkelijke soort. Tel het aantal wijzigingen.
Stap 7
Gebruik aan het einde van uw experiment de volgende vergelijking om de mutatiesnelheid voor uw soort te berekenen: µ = m / (L x g x b)
waarbij: µ = mutatiesnelheid m = aantal waargenomen mutaties L = aantal experimentele stammen g = gemiddeld aantal generaties b = aantal gesequentieerde basenparen