Inhoud
Bij kamertemperatuur is zuiver waterstofchloride een gas dat gemakkelijk in water oplost en eenmaal opgelost wordt het zoutzuur genoemd. Deze corrosieve oplossing heeft verschillende kenmerken waardoor deze kan worden geïdentificeerd. Zoutzuur moet altijd voorzichtig worden behandeld, omdat het uw huid en ogen kan verbranden of ernstig kan beschadigen.
verschijning
Zoutzuur is kleurloos en is iets anders dan water. In tegenstelling tot water heeft geconcentreerd zoutzuur echter een scherpe en uiterst onaangename geur; uw neus kan gemakkelijk concentraties van meer dan 7 milligram per kubieke meter detecteren. Door een smalle strook lakmoespapier op het oppervlak van een buis met geconcentreerd zoutzuur te houden, zal het van kleur veranderen omdat het de gassen absorbeert. Meer verdunde oplossingen van zoutzuur stoten minder gassen uit, maar zijn nog steeds gevaarlijk.
dichtheid
HC1 is extreem oplosbaar in water en de zuurdichtheid is afhankelijk van de concentratie van het waterstofchloride in de oplossing. Commercieel geconcentreerd zoutzuur heeft ongeveer 39 procent HCl, iets minder dan de verzadigingsgrens die 43 procent is, en de dichtheid is 1,20 maal die van water; de dichtheid van water bij kamertemperatuur is 1 gram per milliliter in vergelijking. De zure oplossing is niet ontvlambaar en zal niet ontbranden.
Smeltpunt en andere eigenschappen
Zoutzuur heeft een hoger kookpunt dan zuiver water, tenzij het zeer geconcentreerd is, in welk geval het kookpunt lager is dan dat van zuiver water. Het vriespunt is ook lager dan dat van zuiver water; 20,69% HCl heeft bijvoorbeeld een smeltpunt van -62,22 graden Fahrenheit. Zoals gesuggereerd door zijn chemische formule, HCl, bevat elk molecuul waterstofchloride één waterstofatoom en één chlooratoom, de molecuulmassa is 36,46 gram per mol.
zuurheid
Zoutzuur is een van de zogenaamde "sterke zuren", wat betekent dat alle of bijna alle waterstofchloridemoleculen een waterstofion in water afgeven. De producten van deze reactie zijn H3O + (het hydronium-ion) en Cl- (het chloride-ion). De pH meet de concentratie van hoeveel hydroniumionen zich in een oplossing bevinden, zodat de pH zal variëren afhankelijk van de concentratie van het waterstofchloride. Het zoutzuur kan reageren met oxidatiemiddelen om het chloorgas te produceren, dat reageert met het natriumhydroxide om natriumchloride en water te verschaffen.