Inhoud
Urine-aarzeling beschrijft een moeilijkheid bij het plassen waarbij de stroom van vloeibaar afval kan worden gestart of gehandhaafd. Het kan mensen van beide geslachten en alle leeftijden treffen, hoewel het vaker voorkomt bij oudere mannen. Urine-aarzeling is meestal een geleidelijk fenomeen, dat na verloop van tijd erger wordt. Het wordt vaak pas problematisch als het probleem ernstig genoeg is om ongemak te veroorzaken als gevolg van de impact op de blaas. De aandoening kan worden veroorzaakt door verschillende factoren.
Prostaatproblemen
Een van de belangrijkste oorzaken van urinaire aarzeling is goedaardige prostaathyperplasie. De prostaat is een mannelijk geslachtsorgaan dat de vloeistof uit het sperma afscheidt. De oorzaak van een vergrote prostaat is onbekend, maar komt zeer vaak voor en komt voor bij 90% van de mannen van 80 jaar en ouder. Naarmate de prostaat groter wordt, kan deze op de blaasuitgang drukken, waardoor het moeilijk wordt om urine door de urethra te laten gaan, wat resulteert in aarzeling van de urine. Prostatitis, een infectie van de prostaat die een ontsteking veroorzaakt, kan vergelijkbare effecten hebben als bij mannen.
Urineweginfecties
Urineweginfecties of UTI's treden op wanneer bacteriën via de urethra de urinewegen binnendringen. De urinewegen raken ontstoken, vaak als gevolg van een infectie, wat leidt tot moeilijkheden bij het urineren en ook tot moeilijkheden bij het legen van de blaas. Dit kan leiden tot aarzeling om te plassen, vooral als de infecties terugkeren. Urineweginfecties komen vaker voor bij vrouwen, maar komen ook vaak voor bij baby's en jonge kinderen. Mensen met diabetes zijn ook gevoeliger voor urineweginfecties.
Verdovende middelen
Bepaalde medicijnen kunnen urinaire aarzeling veroorzaken door een ontsteking van de urinewegen of schade aan de blaas. Sommige medicijnen voor verkoudheid zonder recept en nasale decongestiva kunnen de urineproductie beïnvloeden, wat kan leiden tot problemen bij het op gang brengen van de urinestroom. Tricyclische antidepressiva zoals Amitriptyline, Amoxapine, Norpramin, Sinequan, Tofranil, Pamelor, Vivactil en Surmontil hebben vergelijkbare effecten. Bovendien kunnen anticholinergica die worden gebruikt om urine-incontinentie te behandelen, bij sommige patiënten urinaire aarzeling veroorzaken.
Verlegen blaassyndroom
Het verlegen blaassyndroom of paruresis is een sociale fobie die het urineren bij personen in aanwezigheid van anderen bemoeilijkt of beïnvloedt. Het is een vorm van sociale angststoornis, wat betekent dat de moeilijkheid ontstaat in denkprocessen die dan fysiek het lichaam beïnvloeden. Mensen met het verlegen-blaassyndroom kunnen urinaire aarzelingen ervaren in openbare toiletten of op plaatsen waar ze denken dat mensen ze kunnen horen tijdens het urineren.
Overwegingen
Bij het eerste teken van aarzeling om te plassen, wordt Medline Plus geadviseerd om de frequentie en moeilijkheidsgraad van het urineren te controleren om dit, indien nodig, aan een medische professional te melden. Als u voor het eerst urineverlies ervaart, is het noodzakelijk om een medisch consult te ondergaan om de oorzaak te achterhalen. Als het gepaard gaat met koorts, braken, pijn in de zij of rug, trillingen of koude rillingen, moet aarzeling om te plassen zo snel mogelijk door een arts worden beoordeeld. Bovendien moeten degenen die aan de aandoening lijden hun urine onder controle houden door de aanwezigheid van bloed of troebelheid te observeren, wat tekenen kunnen zijn van een infectie die medische behandeling vereist.