Inhoud
Vrouwelijke genitale piercings zijn volkomen veilig wanneer ze worden aangebracht door een bevoegde professional. Kies een ervaren piercer met wie u zich op uw gemak voelt om de procedure en opties voor uw anatomie te bespreken. De meeste vrouwelijke genitale piercings hebben zes tot acht weken nodig om te genezen. Problemen tijdens de genezing zijn mogelijk als u de richtlijnen voor reiniging en verzorging van uw piercer negeert.
Scheur of breek
Een vrouwelijke genitale piercing kan tijdens of na het genezingsproces worden gescheurd of gebroken. Tranen of tranen ontstaan voornamelijk tijdens het proces, terwijl het doorborende kanaal zich nog aan het vormen is. Krachtige seksuele activiteit kan ervoor zorgen dat dit kanaal scheurt of scheurt. In het ergste geval wordt het juweel in de genitale piercing van de huid gescheurd.
Vrouwelijke genitale piercings zullen minder snel scheuren of breken als uw seksuele partner voorzichtig is met het aanraken van de piercing.
Als uw genitale piercing pijn doet of als u voelt dat er tijdens de geslachtsgemeenschap aan wordt getrokken, kan het veranderen van positie of het onderbreken van de handeling de pijn verlichten of het uiteenvallen voorkomen.
Infectie
Infecties zijn mogelijk bij vrouwelijke genitale piercings als de nabehandeling tijdens de genezing niet correct wordt uitgevoerd, als geslachtsgemeenschap of orale seks onbeschermd is of als u een niet-professionele piercing laat aanbrengen.
Als je de piercing aanraakt zonder je handen te wassen en hem niet schoonmaakt, kan dit leiden tot bacteriële infecties. Zelfs in een monogame relatie zijn condooms nodig om jezelf te beschermen tijdens de genezingsperiode. Bacteriën van de huid en vloeistoffen van uw partner kunnen infecties veroorzaken.
Een niet-professioneel persoon die vuile naalden en instrumenten gebruikt die niet of niet goed gesteriliseerd zijn, kan leiden tot overdracht van ziekten zoals hepatitis C.
Zenuwschade
Zenuwbeschadiging kan optreden bij een vrouwelijke genitale piercing, of deze nu wordt aangebracht door een beginnende piercer of door een niet-professionele persoon. Als de piercer geen anatomische achtergrond heeft, is de kans op beschadiging van de zenuw groot. Zo noemen klanten een piercing in de voorhuid van de clitoris - het stukje weefsel dat de clitoris bedekt - vaak een piercing in de clitoris. Als een niet-professionele persoon niet weet hoe hij het verschil tussen de twee piercings aan de cliënt moet uitleggen en niet op de hoogte is van de juiste plaatsing, kunnen de zenuwen tijdens de procedure worden doorgesneden.
Migratie
Migratie is mogelijk bij vrouwelijke genitale piercings. Hoewel het een relatief pijnloos proces is, laat de migratie je achter met littekens en geen sieraden of piercings. Tijdens de migratie keurt je lichaam de sieraden af en stoot ze uit. Migratie treedt op wanneer de piercing zeer oppervlakkig wordt aangebracht, en zeer dicht bij de rand van het lichaamsdeel.Piercings op de voorhuid van de clitoris worden bijvoorbeeld aan het begin van de kap geplaatst, maar een onervaren piercer kan het juweel in het midden of einde plaatsen. Bij een piercing op de binnen- of buitenlip kan een zwaar sieraad het migratieproces versnellen wanneer de piercing vlakbij de rand van de lippen wordt geplaatst.