Inhoud
Het Perzische rijk strekte zich uit van de Middellandse Zee tot aan de rivier de Indus en had grote steden, waaronder Persepolis, Pasárgada en Susa. Het rijk was zeer divers en werd bewoond door mensen uit verschillende culturen naast Perzen: Grieken, Scythen, Babyloniërs, Bractriërs, Egyptenaren en Indiërs. Het Perzische rijk, gesticht in 550 voor Christus, door Cyrus II, duurde 200 jaar en bereikte een oppervlakte van 7.500.000 vierkante kilometer.
Overheidsorganisatie
Het Perzische rijk werd geregeerd door een koning en het land werd verdeeld in provincies genaamd satrápias, elk geregeerd door een satraap, die eerbetoon verzamelde voor de koning. Satrápias ging van Libië en Egypte naar het westen van Bactrië met Gandara naar het oosten. Koningen bouwden paleizen die waren ontworpen voor gebruik bij staatsceremonies en om hun rijkdom en macht aan mensen te tonen.
Diners
Openbare banketten voor royalty's en ambtenaren waren heel gebruikelijk in de oude Perzische samenleving. De gasten dronken bier en wijn, in stro of diepe kommen, en aten fruit, noten en saffraan als typische maaltijden. Bij deze diners werden de gebruikte schalen gemaakt van goud of zilver met zeer complexe technieken, zoals gieten, inlegwerk en sommige werden zelfs gehamerd. De pottenbakkers kopieerden deze kostbare creaties van metaal voor klei om ze aan normale mensen te verkopen.
Arbeidsloon
Teksten gevonden in Persepolis (gedateerd tussen 509-438 v.Chr.) Tonen details over gewone arbeiders in de oude Perzische samenleving. De arbeiders ontvingen betaling in rantsoen en de bedragen waren gebaseerd op vaardigheid en verantwoordelijkheidsniveau. Mannen en vrouwen werkten in dezelfde rollen en ontvingen over het algemeen hetzelfde rantsoen. Zowel mannen als vrouwen dienden als supervisors, de supervisors werden "arashshara" genoemd en ontvingen hogere rantsoenen dan mannen of andere vrouwen die lager waren.
Nieuwe moeders en zwangere vrouwen kregen maandenlang hogere rantsoenen dan anderen. Moeders van jongens kregen twee keer zoveel als moeders van meisjes en artsen kregen bonusrantsoenen als ze een jongen kregen (zie referentie 2).
Religie
Perzische koningen beoefenden religieuze tolerantie en hielpen bij de wederopbouw van tempels van andere religies met geld en officiële toestemming. Koning Círio bijvoorbeeld gaf joden officieel toestemming om de tempel van Salomo te herbouwen, naast het bieden van financiële steun aan hen. Volgens het British Museum is er voldoende bewijs dat de heersers van Perzië Zoroastrian waren. De naam van de religie is een eerbetoon aan Zarathoestra, waarin volgelingen Ahura Mazda, de oppergod, en andere secundaire goden aanbaden, zoals Mithra, de zonnegod.