Inhoud
Koriander is een pittig kruid, behorend tot de wortelfamilie, met wortels die teruggaan tot de oudheid en tradities. Het wordt beschouwd als een van de eerste planten uit de Oude Wereld in Noord-Amerika, daterend uit 1670, toen de Britten het naar Massachusetts brachten. Koriander gedijt goed in de hedendaagse keuken. Het is een populaire garnering bij veel Mexicaanse gerechten en een verfrissende toevoeging aan een zomersalade.
Verhaal
Koriander is oud. Meer dan 2000 jaar geleden was het kruid te vinden in bloei in de beroemde tuinen van Babylon. Oude Hebreeën gebruikten koriander in hun traditionele paschamaaltijd. Koriander, een specerij die afkomstig is van gedroogde zaden, verscheen als afrodisiacum in "Tales of the Thousand and One Nights".
Koriander en zijn gezondheidsvoordelen
De Chinezen gebruikten het kruid in drankjes en beweerden dat het de kracht had om iemand onsterfelijk leven te geven. Hoewel het voordeel nog niet is bewezen, kan het eten van koriander uw spijsvertering helpen en de pijn van gastritis in de darm verlichten. Koriander kan zelfs nuttig zijn bij de behandeling van urineweginfecties, omdat het ontstekingen verlicht. Het kruid is erg rijk aan vitamines en de andere genezende voordelen zijn onder meer verlichting van spanning, hoofdpijn en misselijkheid.
Wat staat er in de naam?
Koriander wordt ook wel Chinese peterselie genoemd en wordt vaak verward met peterselie, omdat de groene bladeren van beide planten op elkaar lijken. Een manier om ze te onderscheiden, is door ze te ruiken. Koriander is de enige met een sterk, scherp aroma. Het kan ook worden verward met de smaakmaker, die afkomstig is van de zaden van dezelfde plant.
Wat is de smaak?
Er is een grote discrepantie tussen de meningen over de smaak van koriander. Het kruid heeft een ietwat mysterieuze smaak en een aroma dat misschien moeilijk te omschrijven is. Hoewel de meeste mensen de smaak zoet en pittig vinden, is er een kleine minderheid van mensen met een sterke afkeer van koriander, die beweert dat het kruid naar "zeep" smaakt. Aangenomen wordt dat de voorkeur genetisch bepaald kan zijn, aangezien veel mensen van Europese afkomst een afkeer van gras claimen.