Inhoud
De jaren vijftig waren een overgangstijd in de wereldcultuur, vooral als het om tieners ging. Tot het begin van het decennium waren jazz en popmuziek de overheersende vormen van muziek. Aan het einde van die periode was de rock and roll in volle gang, wat de dansstijlen van die tijd sterk beïnvloedde.
Dansfads voor jongeren
Rock and roll was een heel andere stijl dan de muziek die werd gespeeld door de grote dansclubs van die tijd en vereiste een heel andere dansstijl vergeleken met wat het voorgaande decennium domineerde. Aanvankelijk pasten blanke tieners de dansen aan die populair waren bij swingmuziek, door variaties toe te voegen en namen te veranderen, afhankelijk van de verschillende regio's. De Amerikaanse cultuur bijvoorbeeld was in de jaren vijftig sterk gesegregeerd naar ras; met de evolutie van rock and roll, afkomstig van Afrikaanse ritmes en blues, begonnen blanke tieners de dansen en muziek van deze stijlen te imiteren.
Schommel en mambo
Een van de meest voorkomende vormen van rockdansen was een van de variaties op de swing. De stappen waren vergelijkbaar: paren die snel uit elkaar gingen en terugkwamen, vormden een soort elastische band die kwam en ging. Een andere veel voorkomende rockdans was de mambo, een kruising tussen swing en rumba. In tegenstelling tot de swing, die normaal een 4/4 maatslagritme volgde, begint de mambo in de tweede tel. Ondanks dat ze zijn afgeleid van Latijns-Amerikaanse muziek, pasten tieners mambo aan voor rock.
Amerikaanse muziektent
Philadelphia TV-presentator Dick Clark had het "American Bandstand" -programma en het werd de essentiële showcase voor nieuwe dansbewegingen om onmiddellijk bekendheid en populariteit te krijgen. De show bevatte tieners die aan het dansen waren en, na het programma, kopieerden jonge kijkers de dansen die ze zagen. Toen de show in 1957 werd geopend, kregen regionale dansen in heel Amerika bekendheid. Onder de dansen die door het programma worden gepopulariseerd, zijn wandeling, calypso - een rock-'n-rollversie van cha-cha-cha -, online dansen en hully-geul.
De twist
Hoewel de twist pas in het begin van de jaren zestig een nationaal fenomeen werd, werd hij voor het eerst geïntroduceerd aan het eind van de jaren vijftig. Tieners deden de dans al in 1957, die te zien is in de film "Rock Baby - Ga ervoor ". Dick Clark kwam een B-side nummer uit 1958 tegen van Hank Ballard genaamd "The Twist", een 12-beat progressieblues. Clark kwam op het idee om de dans die hij tieners in zijn show had zien doen te combineren met een nieuwe versie van het nummer, opgenomen door een zanger genaamd Ernest Evans, die de artiestennaam Chubby Checker droeg. De versie van Chubby Checker, uitgebracht in 1960, werd een enorm internationaal succes en de twist heeft zichzelf bewezen als een van de grootste dancehits aller tijden.