Inhoud
- Eenvoud versus complexiteit
- Symbolen en formules
- Onderscheidende factor
- Voorbeeld van een ionische binding
Een element bestaat uit een atoom met protonen, neutronen en elektronen rond de kern. Een chemische stof is samengesteld uit een of meer verschillende elementen die met elkaar zijn verbonden. Elementen en substanties hebben verschillende verschillen tussen hen, zoals eenvoud, complexiteit, symbolen en formules.
Eenvoud versus complexiteit
Het belangrijkste verschil tussen een element en een stof is dat een element uit één atoom bestaat. Het element kan niet worden verbroken, omdat het al in de eenvoudigst mogelijke vorm is. Er zijn 118 bekende chemische elementen, elk met een atoomnummer en een aantal specifieke massa's. Aan de andere kant kunnen verschillende elementen worden gecombineerd, waardoor complexe chemische stoffen worden gevormd. De elementen natrium, koolstof, zuurstof en waterstof kunnen bijvoorbeeld een complexe stof vormen die natriumpercarbonaat wordt genoemd (ook bekend als peroxyhydraat natriumcarbonaat). Natriumpercarbonaat is eigenlijk een combinatie van de stoffen natriumcarbonaat (Na2CO3) en waterstofperoxide (3H2O2).
Symbolen en formules
Elementen verschillen ook van stoffen in de manier waarop ze worden weergegeven door symbolen. Het zuurstofelement wordt bijvoorbeeld aangeduid met de letter "O", het stikstofelement wordt weergegeven door de letter "N" en kalium door de letter "K". Omdat chemicaliën echter een mengsel zijn van twee of meer elementen, wordt een specifieke formule gebruikt om alle chemische verbindingen in het molecuul weer te geven. De stof natriumchloride (keukenzout) wordt bijvoorbeeld weergegeven door de formule NaCl. Urinezuur is een complexere stof en de formule is C5H4N4O3.
Onderscheidende factor
De elementen worden gekenmerkt door hun atoomnummer. Waterstof heeft bijvoorbeeld een atoomnummer 1, natrium heeft een atoomnummer 11, aluminium, 13 en zilver, 47. Stoffen worden daarentegen gekenmerkt door hun chemische bindingen. Tafelzout is bijvoorbeeld gebaseerd op ionische binding. Een ionische binding is er een die ontstaat wanneer een atoom een of meer van zijn elektronen naar een ander atoom overbrengt.
Voorbeeld van een ionische binding
Natrium heeft één elektron in zijn buitenste schil, terwijl chloor zeven elektronen in deze schil heeft. Op deze manier is geen van deze elementen echt stabiel. Het natrium geeft dan zijn buitenste elektron af aan chloor en wordt een positief ion. Chloor ontvangt een elektron en wordt een negatief ion. De positieve en negatieve ladingen worden tot elkaar aangetrokken en worden bij elkaar gehouden door de elektrostatische aard van de twee elementen. Zodra de binding is gevormd, begint elk element acht elektronen in zijn valentieschil te hebben, waardoor het stabieler wordt.