Inhoud
Het belangrijkste verschil tussen een vrouw en een bijvrouw is dat de man niet met de bijvrouw trouwt, en dat de bijvrouw niet dezelfde wettelijke rechten en bescherming heeft als een vrouw. De kinderen van een concubine bijvoorbeeld, werden soms niet in rekening gebracht in erfenissen. Een vrouw die de concubine van een machtige man wordt, kan haar positie echter gebruiken om vooruitgang te boeken in haar eigen sociale status of die van haar familie.
geschiedenis
Het is waarschijnlijk dat het idee van een concubine zo oud is als dat van het huwelijk. De Romeinse beschaving tolereerde bijvoorbeeld concubinage, wat de gewoonte is om een bijvrouw te houden. Zij en de praktijk om ze te houden zijn beide feiten die in de Bijbel worden genoemd, en waren naar alle waarschijnlijkheid een legitieme en gangbare praktijk in die tijd. Concubines moeten in het binnenland met een man hebben geleefd en werden beschouwd als bijvrouwen van een lagere schaal.
Klasse verschillen
In sommige gevallen hebben klassenverschillen een man kunnen verhinderen een vrouw als vrouw te hebben, en dan zou ze in plaats daarvan tot concubine worden gemaakt. Het trouwen met een slaaf was bijvoorbeeld op verschillende momenten in de geschiedenis illegaal, en dan definieerden een man en een slaaf die getrouwd konden zijn hun relatie als concubinaat.
Een arrangement
De praktijk van concubineren in de Bijbel verwijst over het algemeen naar machtige mannen van de hogere klassen. Een vrouw zou de bijvrouw van een sterke man willen zijn. Haar status in de samenleving zou kunnen toenemen afhankelijk van haar status voordat ze een concubine zou worden, en ze zou ook kunnen profiteren van een verbetering van de kwaliteit van het dagelijks leven. De keizers van het oude China hielden bijvoorbeeld duizenden bijvrouwen.
De kerk
Ongeacht de populariteit van de concubine in de geschiedenis, was het de katholieke kerk die het einde van de beoefening leidde. In de zestiende eeuw was de kerk tegen concubinage, wat tot die tijd werd getolereerd. Protestanten volgden de katholieke kerk over dit onderwerp en begonnen de praktijk te elimineren. Beide kerken gaven de voorkeur aan het huwelijk in plaats van concubinage, in de overtuiging dat concubines een morele fout vormden. De staten volgden, en de praktijk van het onderhouden van een bijvrouw werd in bepaalde regio's een misdaad.