Inhoud
Horrorfilms zijn ontworpen om terreur en afstoting te veroorzaken bij de kijker. Hoewel deze ervaring kan worden getolereerd en zelfs gewenst door volwassenen, is de geest van een kind niet zo sterk en in staat om fictie van de realiteit te scheiden. In feite kan de geest van een kind (nog niet volledig ontwikkeld) ernstig en nadelig worden beïnvloed door de visualisatie van mentaal storende beelden of films; deze verstoringen kunnen in sommige gevallen tot uitbraken van geweld leiden.
Residuele angst
Horrorfilms duiken vaak psychologisch in de diepste angsten die mensen hebben. Angst zoals verslonden worden (bijv. "Shark" of "The Chainsaw Massacre"), angst om achtervolgd te worden (bijv. "Doctor Moreau's Island" of "Halloween"), of angst van het verliezen van controle (bijv. "The Enlightened One" en "The Exorcist") zijn allemaal diep geworteld in onze psychologische en onze levenservaringen. Terwijl de meeste volwassenen het vermogen hebben om angsten veroorzaakt door films en televisie te scheiden van angsten verkregen in een echt trauma, is de geest van een kind niet volledig ontwikkeld of volledig uitgerust met afweermechanismen en gevoel voor perspectief als volwassene. Sommige kinderen en zelfs sommige volwassenen kunnen last hebben van resterende angst tijdens het kijken naar horrorfilms. Voorbeelden hiervan zijn angst voor water of zwemmen na het bekijken van een horrorfilm over haaien of toenemende religieuze ijver na geterroriseerd te zijn door een film over de duivel (bijv. "Rosemary's Baby").
Gebrek aan slaap
Kinderen worden vaak wakker als ze heel enge films kijken, maar in sommige extreme gevallen kan een gebrek aan slaap weken of zelfs maanden na het kijken van een film duren. Deze situatie kan worden verergerd door resterende angst en kan zelfs leiden tot levenslange fobieën, zoals angst om in het donker te slapen, angst om in stilte te slapen, of zelfs de angst om met anderen te slapen.
zwijm
Een onmiddellijk mogelijke impact bij het kijken naar horrorfilms voor sommige kinderen valt flauw. Dit gebeurt wanneer de geest geen onderscheid maakt tussen geassisteerd trauma aan entertainment en ervaren trauma. Sommige kinderen ervaren alles wat het slachtoffer in een film doormaakt alsof ze er zelf doorheen gaan. Dit kan leiden tot geschreeuw, huilen, rillingen, kortademigheid en zelfs flauwvallen. Het kind dat lichamelijke symptomen ervaart, moet uit het visuele of hoorbare bereik van deze films worden verwijderd en worden begeleid om na te denken over andere dingen.