Inhoud
De vijfpuntige ster is op veel plaatsen te vinden, van de nachtelijke hemel in de tekening van een kind tot de weergave van religies uit de antieke wereld. In ieder geval, wat de vijfpuntige ster symboliseert, verandert enorm met de interpretatie van elke cultuur, en de betekenis ervan heeft duizenden jaren de loop van de menselijke geschiedenis gevolgd.
De feiten
De vijfpuntige ster, gewoonlijk het pentagram genoemd, bestaat uit een ononderbroken lijnkruising om vijf punten te vormen. Het ene uiteinde is omhoog, terwijl er twee links en rechts en twee naar beneden zijn. Het pentagram kan een cirkel zijn of niet. Voor sommigen staat het ontbreken van een cirkel voor sterrenbewustzijn of een hoog activiteitenniveau, terwijl een cirkel voor bescherming en verbinding staat.
Heidense overtuigingen
In een van de oudste overtuigingen van de mensheid vertegenwoordigen de vijf punten van het pentagram de vijf aardse materialen: de bovenste punt is de geest en de andere vier zijn aarde, lucht, vuur en water. Dus de inversie van het pentagram pleit de mens voor zijn vleselijke aard, want de geest, die wordt beschouwd als de goddelijke eigenschap van de mens, ligt onder de meest materiële substanties. Bovendien werd het pentagram soms geassocieerd met Mars, wat harmonie symboliseert door conflict.
Andere religies
Voor andere religies heeft het pentagram nieuwe betekenissen. Voor moslims kunnen de vijf punten overeenkomen met de vijf zuilen van het geloof of hun vijf dagelijkse gebeden. Voor christenen kwamen de vijf punten overeen met de vijf wonden van Christus. Later in de christelijke traditie symboliseerden de vijf punten de deugden van een middeleeuwse ridder, zoals geïllustreerd door Sir Gawain: vrijgevigheid, beleefdheid, kuisheid, ridderlijkheid en vroomheid. Later, echter, nam het kruis het pentagram als het belangrijkste christelijke symbool. Ironisch genoeg wordt het pentagram tegenwoordig door sommige christenen gezien als een heidens en boosaardig symbool vanwege het werk van de Franse occultist Eliphas Levi in de negentiende eeuw.
Algemene symbolisatie
In bredere zin symboliseert het pentagram de karakteristieken van de mensheid in het algemeen. Dit is duidelijk zichtbaar in Vitruvian Man of Da Vinci, waarvan de uiteinden kunnen worden toegewezen aan het pentagram. Bovendien komen de vijf punten overeen met de vijf vingers in elke hand en voet, de vijf zintuigen en de indeling van het menselijk leven in vijf fasen: geboorte, adolescentie, coïtus, vaderschap en dood.
geschiedenis
De geschiedenis van het pentagram kan worden getraceerd door verschillende oude culturen. Het symbool werd in de vierde eeuw voor Christus in Mesopotamië gebruikt als het zegel van Salomo en de stad Jeruzalem voor het Joodse volk. De Druïden dachten van het pentagram als een symbool voor goddelijkheid, terwijl in de twaalfde eeuw de Tempeliers het symbool associeerden met het christendom. Het pentagram heeft mogelijk een handje geholpen bij het ontwerp van de piramides, omdat het symbool voor de Egyptenaren werd geassocieerd met de onderwereld.