Inhoud
Bodybuilders en atleten weten dat eiwitten vechten tegen ziekten. Ze zijn zich bewust van het belang ervan bij het opbouwen en repareren van spierweefsel. Zonder goede eiwitinname zijn bodybuilderwedstrijden en oefeningen bijvoorbeeld contraproductief. Ze zullen deelnemen aan trainingen of wedstrijden, maar hun spieren zullen niet regenereren, tenzij ze eiwitten terug in het lichaam aanvullen. Het menselijk lichaam wordt gevormd en ondersteund door eiwitten die nodig zijn om ziekten te bestrijden.
Marasma kwashiorkor
Marasmische kwashiorkor is een ziekte veroorzaakt door eiwitgebrek. Enkele van de symptomen zijn oedeem met een ophoping van vocht in de maag, lage bloeddruk, onvermogen om koude temperaturen te verdragen en apathie. Kwashiokor komt voor wanneer de eiwitinname ernstig beperkt is, hoewel het individu, meestal een kind, een voldoende hoeveelheid calorieën krijgt, meestal zetmeel.
Eiwit-energie ondervoeding
Marasmus, ook wel eiwit-energie ondervoeding (DEP) genoemd, is een eiwitgebrekziekte die vooral voorkomt bij kinderen die leven in extreme armoede, waardoor ze te kampen hebben met een tekort aan eiwitten. Marasmus is een unieke voorwaarde dat er een tekort is aan eiwitten en calorieën. In dat geval krijgt het kind niet het eiwit of de calorieën die nodig zijn om zich te ontwikkelen. Een kind met Marasmus is uitgehongerd en mager, spierweefsel wordt verspild en de huid is extreem droog en dun.
proteïnurie
Proteïnurie is een overvloed aan eiwitten in de urine. Dit eiwit wordt albumine genoemd. Wanneer er albumine in de urine zit, is de kans groot dat chronische nierziekte aanwezig is. Dit is wat er gebeurt: eiwitten zijn te groot om door de filters van de nieren te gaan, dus als er een grote hoeveelheid eiwit in de urine zit, zijn de urinefilters beschadigd. Wanneer proteïne zich ophoopt in de urine, zoals bij proteïnurie, werkt het transport van voedingsstoffen door de bloedbaan bovendien niet goed. In plaats daarvan hopen vloeistoffen zich op in een deel van het lichaam, waardoor oedeem ontstaat. Bewijs van oedeem is zwelling in het aangetaste gebied, bijvoorbeeld wanneer de voeten, buik of benen worden opgezwollen. Een test is vereist om de aanwezigheid van proteïnurie te bepalen.
