Inhoud
Traditionele dansmaskers uit Indonesië, bekend als "topeng", zijn duizend jaar geleden gemaakt. Dansers of "wayang topeng", die de maskers dragen, zijn afgeleid van verhalen over een oude held of twee legendarische Indiase heldendichten. Maskers vertegenwoordigen een reeks oude karakters en zijn vaak erg uitgebreid. Veel maskers, vooral de oudere, zijn verzamelobjecten geworden en zijn te vinden in musea.
Masker renderings
Traditionele dansmaskers portretteren goden, demonen, mensen of dieren. Buta Macan Topeng is bijvoorbeeld een tijgerdemon. De bovenste helft van het masker is rood, de onderste helft wit met zwarte stippen en gouden tanden. Het masker voor Panji - de held van oude dansverhalen met dezelfde naam - is helemaal goud en straalt een gevoel van serene kracht uit. Pati Suanda Topeng van een edelman is wit met een glimlach op zijn rode lippen en versierd met zwarte lijnen.
Geesten van de maskers
Van dansmaskers wordt aangenomen dat ze begaafd zijn door de geest die ze vertegenwoordigen. Dansers die maskers dragen, overstijgen hun eigen identiteit en adopteren die van maskers. In een deel van Java in Indonesië worden traditionele dierenmaskers boven het vuur gehouden, in de overtuiging dat ze de geesten van de dieren naar zich toe zullen roepen. Ze geloven ook dat vuur de danser de kracht van de geest brengt. In Bali, Indonesië, is er een geloof dat de maskers levend zijn, de dansers worden aangemoedigd om de kracht van de geest te ontvangen.
Traditionele dansverhalen
De traditionele dramatische dansen waarbij maskers worden gebruikt, zijn gebaseerd op verhalen van de oude Indiase held Panji of Indiaas epos, de Mahabharata en Ramayana, die lang geleden deel gingen uitmaken van de Indonesische cultuur. Panji is gebaseerd op het nastreven van de zoon van een Indonesische koning in zijn verloren liefde. Volhardende veldslagen en het overwinnen van obstakels, hij vindt zijn liefde, keert terug naar huis en wordt koning.
Bouw van het masker
Veel dansmaskers uit Indonesië komen uit Java en Bali, waar ze worden geproduceerd in familieworkshops en variëren van de populaire papier-maché tot gelaagde heilige maskers die zijn gemaakt door ambachtslieden en worden gebruikt bij dansen in de hoven en tempels. Balinese maskers zijn zeer uitgebreid: fabrikanten maken het houtsnijwerk, schilderen een ondergrond met gipsverf en passen daarna de kleuren toe. Metalen platen worden gebruikt voor details. Nadat de Javaanse maskers zijn gebeeldhouwd, wordt paardenhaar gebruikt voor baarden en snorren, spiegels of oogglazen en bandenrubbers of oorriemen.