Inhoud
In de loop van de Grote Oorlog (zoals het destijds bekend was), die begon in juli 1914 en eindigde in november 1918, werden 262.725 Amerikaanse soldaten naar het front gestuurd. Hiervan zijn ongeveer 70.000 gedood of vermist in actie en 189.955 soldaten raakten gewond. Met het vertrek van zoveel jonge mensen is de dynamiek in het huis aanzienlijk veranderd. Vrouwen werden geroepen om te werken in velden die traditioneel werden gedomineerd door mannen en die hun taken als huisvrouwen en moeders voortzetten.
Weg van huis
Met duizenden jonge soldaten die ten strijde trokken, werden vrouwen opgeroepen om zich bij het personeel aan te sluiten. Vrouwen werden bankopzichters, fabrieksarbeiders, stenografen, telefonisten, straatautobestuurders, boeren en spoorwegcommissarissen. De Women's Defense League in de Verenigde Staten coördineerde het werk dat het meest rechtstreeks verband houdt met de oorlogsinspanning, inclusief telegraaf- en telefoonoperaties en stenografische posities. De Seattle Post Intelligencer, merkte in 1917 op dat vrouwelijke telegraaf- en steno-schrijvers "... beter dan mannen in deze lijn werken".
Thuis
Schoonmaak en kraamzorg ondergingen ook een verschuiving als gevolg van de verschuiving van vrouwen van thuis naar de arbeidsmarkt tijdens de Eerste Wereldoorlog. Omdat veel banen geen dagopvang voor kinderen opleverden, werden posities voor oudere vrouwen die als babysitters en huishoudsters konden dienen steeds gewoner. Vrouwen van alle klassen die uitsluitend thuis hadden gewerkt, hun eigen keuken hadden onderhouden, hun kinderen hadden schoongemaakt en grootgebracht, noemden nu een oudere generatie dames om voor hun kinderen te zorgen terwijl ze werkten.
patriottisme
Amerikaanse vrouwen waren de spieren achter de patriottische ondersteuning van de oorlogsinspanning van organisaties zoals het Rode Kruis, de Patriottische Liga en de Young Women's Christian Association (YWCA). De leden van deze groepen deden alles, van breiende sokken tot soldaten die in militaire ziekenhuizen werkten. Daarnaast werden vrouwen aangemoedigd om mannen te rekruteren die zich nog niet hebben aangemeld om als soldaat te dienen.
Arbeidsomstandigheden
De omstandigheden in fabrieken, met name die met ammunitie, waren gevaarlijk voor vrouwelijke werknemers. De meeste werkgevers deden weinig moeite om tegemoet te komen aan de behoeften van vrouwen - er was geen badkamer gereserveerd voor gebruik en kwekerijen waren zelden beschikbaar. Het duurde even voor de vrouwenvakbonden in een stroomversnelling kwamen, en tijdens de oorlog verdienden de vrouwen over het algemeen slechts de helft van het loon van mannelijke werknemers. Hoewel er in de oorlogstijd wetten voor gelijke beloning aanwezig waren, ontweken werkgevers hen door verschillende vrouwen aan te nemen om parttime te werken, waardoor een voltijdwerker werd vervangen.