Inhoud
Een personage van een tweede persoon is een schrijfwijze die zowel fictieve verhalen als non-fictieve verhalen vertelt. Het gebruik van deze techniek geeft schrijvers voordelen in historische vertelling - en beperkt hun vermogen om het volledig over te brengen. Voordat u het perspectief van de tweede persoon als het perspectief van de verteller selecteert, weegt u de voor- en nadelen van dit gezichtspunt af. Lees gepubliceerde boeken die verhalen van tweede persoon bieden en zoek uit hoe tevreden u bent als de lezer die de informatie op deze manier ontvangt.
Ik ben het niet, jij bent het
Als iemand je heeft opgedragen een verhaal te lezen, te schrijven of te analyseren dat in de tweede persoon is verteld, moet je zoeken naar materialen die een mening bieden over de 'jij'-persoon die telt. De gemakkelijkste manier om dit kenmerk in een boek te identificeren, is door letterlijk de pagina's om te draaien door te zoeken naar het woord 'jij'. Sommige auteurs gebruiken het woord 'jij' op een begrijpelijke manier, dus je moet dieper ingaan op het standpunt. Als u zich in deze situatie bevindt, concentreer u dan op de toon van de vertelkunst. Als je denkt dat de schrijver rechtstreeks naar je toe gaat en je naar het verhaal leidt, lees je waarschijnlijk een verhaal van een tweede persoon.
Houd die lezers vast
Schrijvers gebruiken over het algemeen een verhaal van een tweede persoon omdat het de luxe biedt om lezers persoonlijk aan te spreken vanaf de eerste pagina van het verhaalproces. Het is moeilijk om niet dicht bij de personages en de actie van het verhaal te voelen wanneer je voelt dat je individueel wordt aangesproken en naar het verhaal wordt geroepen met het woord "jij". Een ander voordeel van dit verhaal is dat, na het vaststellen van de eerste verbinding met de lezer, elke keer dat de lezer het woord 'jij' ziet, het voelt alsof het teruggekeerd is naar het centrum van de actie. Als je de lezer eenmaal in de geschiedenis hebt opgesloten, zal hij persoonlijk betrokken blijven bij zijn ontwikkeling.
Snelle actie
Door een verhaal van een tweede persoon te gebruiken om een verhaal te vertellen, heeft de schrijver de mogelijkheid om een wezen van een naderende intieme te creëren in zijn verhaal. Zodra de lezer zich realiseert dat het in persoon wordt aangesproken en de schrijver informatie of bevindingen rechtstreeks wil delen, houdt de lezer vanzelfsprekend de geschiedenis op een actiever niveau. Het verschil is vergelijkbaar met de bestuurder van een auto en aan de andere kant de passagier: als bestuurder voelt u de controle over de interactie en dus sterker aanwezig in de situatie, die verschilt van de passagier, die gewoon wordt meegenomen door de rit.
Wat wordt opgeofferd
Zowel het verhaal van de tweede persoon is een opwindend vooruitzicht voor iedereen die het verhaal leest, het creëert beperkingen en stelt stevige grenzen aan de schrijver. De tweede persoon beperkt het vermogen van de schrijver om afstand te nemen van zijn onderwerp, waardoor de lezer een breder perspectief krijgt van wat er gebeurt, zowel fysiek, ter plaatse, als psychologisch, in de geest van de personages. Bijvoorbeeld, in staat zijn om van de gedachten van een personage over te schakelen naar de gedachten van een ander, zoals gebeurt in het verhaal van een derde persoon, opent het verhaal voor verschillende interpretaties van de lezer. Een verhaal van een tweede persoon beperkt de interpretaties van de lezer tot één enkel perspectief.