Inhoud
- introductie
- feijoada
- Escondidinho
- Baião van twee
- stoven
- Hij wendde zich tot de paulista
- Garnalen knoedel
- acarajé
- Pamonha en curau
- Kaasbrood
- Kippendij
- pens
- Guava met kaas
- Rijst van de weg
- tapioca
- barbecue
introductie
Eten is niet alleen een van de grootste genoegens van het leven, maar ook een culturele ervaring. Typische gerechten van een plaats vertellen ons een beetje over de geschiedenis, de mensen, de geografie en de lokale natuur. Brazilië is een immens land met verschillende klimaten en kolonisaties, waardoor de keuken een unieke en gevarieerde smaak heeft. Van noord naar zuid, van oost naar west, elke plaats heeft een bijzonderheid en een speciale smaak. Maak kennis met enkele van de meest karakteristieke gerechten van ons land en ontdek al haar smaken. Onmogelijk om geen water te drinken!
feijoada
Dit is zeker een van de bekendste Braziliaanse delicatessen ter wereld. De combinatie van zwarte bonen met gerookte varkensribbetjes, worst, spek, gedroogd vlees en, voor meer traditionele, minder "geraffineerde" delen van het varkensvlees, zoals voet, staart, neus en oor, allemaal gekookt samen met witte rijst , gehakte kool, gefrituurde maniok, farofa, sinaasappelschijfjes en torresminho, is een van de favoriete delicatessen in het hele nationale grondgebied en degenen die het land komen bezoeken, kunnen niet weggaan zonder te proberen. Voor degenen die van een sterkere smaak houden, mag je geen peper missen om te voltooien.
Escondidinho
Escondidinho is een zeer populair Noordoost-gerecht, oorspronkelijk afkomstig uit Pernambuco. Het traditionele recept uit Pernambuco neemt gedroogd rundvlees gekookt in flesboter en gepureerde maniok, afgewerkt met kaaswrongel erover. Het gerecht is gelaagd en naar de oven gebracht, waardoor de smaken smelten en een heerlijke knapperige korst vormen. Terwijl het zich door Brazilië verspreidde, kreeg het variaties. In sommige versies wordt gedroogd vlees vervangen door kip, garnalen, kabeljauw of rundergehakt en aardappelpuree of pompoen in plaats van cassave (of macaxeira, zoals de Pernambucanen zouden zeggen) kan aardappelen of squash zijn.
Baião van twee
Bonen met rijst zijn een van de voedingsbodems in Brazilië, maar in Ceará is een van de heerlijkste versies van deze combinatie gemaakt, de Baião van twee. In dit gerecht ontmoet witte rijst snijbonen (ook bekend als bonen of groene bonen vanwege hun groenachtige kleur), gedroogd vlees gebakken in flesboter, kwark, ui, calabrische en spek, alles goed gekruid , vergezeld van maniokmeel en peper. Sommige aanpassingen zijn mogelijk, zoals fresas minas-kaas in plaats van stremsel of gewone boter om de flessenboter te vervangen.
stoven
Deze delicatesse van visstoofpot, van inheemse oorsprong, heeft twee versies, Bahia en Capixaba. In Espírito Santo neemt het gerecht alleen vis (cacao, wijting en goud zijn het meest gebruikt), ui, tomaat, olijfolie, koriander en kleurstof. In Bahia worden kokosmelk en palmolie toegevoegd. In de twee, in het algemeen, zijn de hoofdgerechten de pirão en de witte rijst en zijn er ook garnalen en andere zeevruchten toegevoegd. Rivaliteit terzijde, de twee zijn heerlijk. Gewoon proberen te beslissen.
Hij wendde zich tot de paulista
Dit sterke gerecht uit Sao Paulo bestaat uit witte rijst, boonutu (soort bonenpuree met maniokmeel), bacon, gedroogd rundvlees en gehakte kool. Het ontstond uit het bandeirantes-tijdperk, omdat er veel maniok in de regio was, waardoor meel duurzamer en gemakkelijker te vervoeren was en de bandeirantes bonen in de spandoeken plantten (zoals de expedities werden genoemd) om te eten toen ze terugkwamen. Het gedroogde zoutvlees en spek duurden ook lang genoeg, en vormden de basis van het voedsel van deze pelgrims. Tegenwoordig is het gebruikelijk om biefstuk te serveren in plaats van gedroogd vlees en spek.
Garnalen knoedel
Deze romige gebakken garnaal met puree van cassave, palmolie, chili, kokosmelk, koriander en droge garnalen staat alom bekend als een delicatesse uit Bahia, maar de oorsprong ervan wordt aangeduid als een mengeling van Afrikaans (gebracht door de slaven) en inheems (door de sterke aanwezigheid van cassave die de romige consistentie aan het gerecht geeft). De meest voorkomende bijgerecht is witte rijst, maar de bobó kan ook worden geserveerd met palmolie, die heel eenvoudig te bereiden is (je kunt de ui in de palmolie sauteren en de cassavemeel toevoegen), wat nog een smaak geeft meest speciaal voor het gerecht!
acarajé
Niemand kan zeggen dat hij in Bahia was als hij geen acarajé proefde. Het gerecht is zo belangrijk voor onze cultuur dat het werd erkend als Braziliaans historisch patrimonium door het Instituut voor Nationaal Historisch en Artistiek Erfgoed (Iphan). De Afrikaanse wortels zijn onmiskenbaar en worden tot op de dag van vandaag verkocht door vrouwen gekleed in het wit, de Bahians, zoals in de terraria van Umbanda en Candomblé. Bereid met respect voor de traditie van zijn voorouders, dit beroemde koekje is gemaakt van zwarte bonen gebakken in palmolie en gevuld met een heerlijke mix van droge garnalen, peper en ui, wat resulteert in een unieke smaak.
Pamonha en curau
Twee delicatessen gemaakt met groene maïs, curau en pamonha kunnen zowel zoet als hartig worden geserveerd, alleen of vergezeld en altijd slagen, vooral in de tijd van het junifeest. Maïs was een van de belangrijkste elementen van inheems voedsel en de naam "pamonha" wordt toegeschreven aan Tupi (wat "plakkerig" betekent in deze taal), met verwijzing naar de consistentie ervan. De pamonha is gemaakt met geraspte groene maïs, gekookt met melk en zout of suiker, afhankelijk van de gewenste smaak. Curau is een crème van maïs met verschillende bereidingswijzen, maar wordt meestal zoet gegeten.
Kaasbrood
Weinig voedsel heeft een oorsprong zo duidelijk als kaasbrood. Niemand beweert dat het een Minas Gerais delicatesse is, hoewel de manier waarop het is gemaakt verschillende versies heeft. De meest gangbare versie van historici is dat het recept is gemaakt op melkveebedrijven, waarschijnlijk in de negentiende eeuw. Bij gebrek aan kwaliteit meel, begonnen ze de hagelslag te gebruiken om een soort brood te maken waaraan ze de kaas toevoegden die ouder werd en die uiteindelijk zou worden weggegooid.Tegenwoordig wordt kaasbrood in het hele land verbruikt en is het al een zeer gewild exportproduct.
Kippendij
De oorsprong van onze smakelijke kip-drumstick heeft enkele versies. De meest besproken, gepubliceerd in het boek "Verhalen en recepten", door Nadir Cavazin, zegt dat ze werd opgevoed voor een van de kinderen van Princess Isabel en graaf D'Eu, een kind met speciale behoeften wiens favoriete gerecht een kippendij was. Op een dag besloot de boerderijkok, in afwezigheid van de dij om het kind aan te bieden, om andere delen van de kip (borst, vleugel, enz.) Te gebruiken om er een te produceren. Hij sneed alles door, wikkelde het in een beslag en bakte het, het was een enorm succes. En het is nog steeds een van de meest geliefde snacks in Brazilië.
pens
De dubbel is een gerecht van Portugese origine dat lang in de populaire Braziliaanse keuken is verwerkt. Witte boon, stevige stoofpot, bacon, worst en groene geur verdelen meningen. Ondanks het feit dat er veel fans zijn, wringen veel mensen hun neus op de plaat, omdat de bucho of double niets meer is dan de maag, een onaantrekkelijk deel voor velen. Om de smaak te verhogen, kan het gerecht ook worden bereid met varkensribben en gekookte aardappelen en, om te begeleiden, witte rijst, gestoofde kool goed gekruid en een beetje peper. Voor degenen die het leuk vinden is een volledige plaat!
Guava met kaas
Ook bekend als Romeo en Julia, is de heerlijke combinatie van minas-kaas met guava cascão een verleiding in de mijnbouw. De productie van ambachtelijke kaas uit Minas Gerais is al eeuwenlang een traditie in de regio, dus representatief voor de Braziliaanse en Braziliaanse cultuur, die in 2008 door het Instituut voor Nationaal Historisch en Artistiek Erfgoed (Iphan) werd erkend als cultureel erfgoed, om zijn traditionele productietechniek. De guava cascão, een ander typisch mineraal genot, is een rustieke guave, gemaakt van guave met schors en al. Het paar ziet er zo heerlijk uit, omdat de guavejam wordt gecompenseerd door de lichte, zoute smaak van de kaas.
Rijst van de weg
Dit gerecht komt uit Rio Grande do Sul omdat de wagens degenen waren die de karren met de benodigdheden aandreven en kookten voor de troepen die de zuidelijke regio van het land aflegden, waardoor goederen en dieren van stad tot stad werden verkocht. De charque (die niet hetzelfde is als gedroogd vlees of vlees van de zon, maar het is vergelijkbaar) en rijst maakten altijd deel uit van de bepalingen voor reizen, omdat ze niet snel bederven. Het recept is vrij eenvoudig maar vol van smaak. Het kost rijst, geraspte schokkerig of stukjes, uien, knoflook en kruiden.
tapioca
Tapioca maakt deel uit van het dagelijks leven in het noordoosten, maar heeft al supporters over het hele land gewonnen. Van inheemse oorsprong, het is een witte massa gepresenteerd in een formaat vergelijkbaar met dat van een pannenkoek, gemaakt van maniokzetmeel. Het kan worden geserveerd met een breed scala aan zoete en zoute vullingen, zoals boter, kwark met geraspte kokosnoot, gedroogd vlees met mozzarella, gecondenseerde melk, dulce de leche, gaat van de creativiteit van degenen die zich voorbereiden. In voorbereiding gesproken, het vereist een beetje techniek om goede resultaten te behalen, maar wie met tapioca groeit, weet het meestal al sinds zijn jeugd.
barbecue
De barbecue maakt deel uit van de Braziliaanse cultuur, zowel met betrekking tot gastronomie als sociale evenementen. Hoewel het concept van vuur gebakken vlees zo oud is als de ontdekking van het vuur zelf, is de manier waarop de barbecue in Brazilië wordt bereid uit het zuiden van het land, meer bepaald uit Rio Grande do Sul .In de regio van de gampos van pampa, een van de belangrijkste in de Braziliaanse veeteelt, begon de boer het vlees te roosteren boven gewapende vuren op de grond, alleen kruiden met het ruwe zout dat hij aan het vee gaf. Voor de traditionele gaucho is barbecue dus gewoon vlees en grof zout.