Inhoud
Onthoud dat zwembaden in feite grote hoeveelheden water bevatten en gevoelig zijn voor veel problemen. Vaak kan het water een vreemde of slechte geur hebben - de meest voorkomende oorzaak is chlooramines, het resultaat van het mengen van chloor in het zwembad met stikstof- of ammoniakverbindingen zoals urine of zweet.
Chlooramines
Chlooramines maken deel uit van de gecombineerde chloormaatregelen van het zwembad, maar het is niet echt chloor - het zijn ineffectieve ontsmettingsmiddelen en produceren onaangename geuren. Door de manier waarop chloor reageert met stoffen die ammoniak of stikstof bevatten, worden in het zwembad chlooramines geproduceerd als een soort bijproduct. Naast urine en zweet combineert chloor ook stikstof uit regen of ammoniak in onder meer het speeksel van de zwemmer.
Symptomen
Als uw zwembad een vreemde geur heeft en er troebel uitziet, heeft het waarschijnlijk chlooramines. Zwembaden met grote hoeveelheden chlooramines geven vaak klachten van zwemmers door huidirritaties. Een ander symptoom is dat chloormetingen groter zullen zijn dan 0,2 delen per miljoen (ppm). De formule voor het bepalen van chloormetingen met een testkit is: totaal chloorgehalte minus vrij chloorgehalte is gelijk aan het gecombineerde chloorgehalte.
Chlooramines elimineren
De beste methode om chlooramines uit een zwembad te verwijderen, is door het te veel te chloreren. Professionals noemen wat er in een zwembad gebeurt tijdens superchlorering als een 'breekpunt'; in feite heeft een zwembad waarin chlooramines aanwezig zijn een superchlorering van 10 ppm of meer nodig gedurende ten minste vier uur. Tijdens superchlorering "verbrandt" of oxideert chloor chlooramines en verwijdert deze uit het zwembad.
Overwegingen
De beste manier om chlooramines te voorkomen, is door het aanbevolen chloorgehalte te behouden en het regelmatig te overchloreren. De aanbevolen hoeveelheid chloor in een zwembad is tussen één en twee ppm. Onthoud dat superchlorering de pH van het zwembad verhoogt, aangezien chloor alkalisch is; meet na de behandeling altijd de pH en pas deze indien nodig aan. Indien mogelijk moet de pH van een zwembad op 7,4 worden gehouden.
Het belang van pH
De belangrijkste maatstaf voor zwembadwater is de pH, die op de aanbevolen niveaus moet worden gehouden. Wanneer de pH van een zwembad te laag of te hoog is, wordt het chloorgehalte altijd negatief beïnvloed, wat veel problemen kan veroorzaken, waaronder problemen die verband houden met chlooramines. Verhoog de pH van een zwembad door 450 g natriumcarbonaat per 94,64m³ water toe te voegen of verlaag de pH ook met zoutzuur volgens de instructies op de verpakking.