Inhoud
Honden lijden niet aan galblaasaanvallen zoals mensen, hoewel veel van dezelfde ziekten beide soorten kunnen treffen. Galblaasaandoeningen zijn moeilijk te diagnosticeren bij honden, omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met die van andere aandoeningen. Wanneer dit orgaan niet goed werkt, kan dit leiden tot problemen met de spijsvertering, buikpijn veroorzaken en een onbalans tussen enzymen en voedingsstoffen creëren.
De galblaas
De galblaas lijkt op een ballon en is een niet-vitaal orgaan dat zich tussen de lobben van de lever bevindt. Het slaat gal op, die wordt geproduceerd in de lever. Deze stof breekt vetten af in gedeeltelijk verteerd voedsel. Gal wordt tussen de maaltijden in de galblaas opgeslagen, wanneer het geconcentreerd wordt en de potentie toeneemt. Wanneer het wordt vrijgegeven, komt het de dunne darm binnen via een buis die het galkanaal wordt genoemd. Er zijn drie categorieën ziekten die de galblaas kunnen aantasten: obstructieve, niet-obstructieve en ruptuur van de galblaas of galwegen.
Symptomen / diagnose
Symptomen van galaandoeningen lijken op veel andere ziekten, waardoor de diagnose moeilijk is. Deze kunnen zijn: verlies van eetlust, gewicht, braken, diarree, lichtere ontlasting en geelzucht. Sommige honden kunnen ook last hebben van buikpijn en koorts. Voordat de diagnose wordt gesteld, zijn galblaasaandoeningen meestal vergevorderd.Uw dierenarts zal een grondig lichamelijk onderzoek doen, samen met een volledig bloedbeeld en bloedserumanalyse. Er kunnen röntgenfoto's van de buik worden gemaakt. Het beste examen is echter abdominale echografie.
Behandeling
Hoewel sommige ontstekingsproblemen met antibiotica kunnen worden behandeld, is chirurgische verwijdering van het betreffende orgaan de beste behandelingskuur. Aangezien deze aandoening zich geleidelijk ontwikkelt tot een kritieke fase vóór de operatie, is de kans op postoperatieve complicaties meestal groot, vooral in gevallen van ruptuur. 20 tot 50% van de honden zal de eerste dagen na de operatie mogelijk niet overleven. Na verwijdering stroomt gal rechtstreeks uit de lever en is niet zo geconcentreerd. Daarom moeten honden een vetarm dieet volgen.
Obstructieve ziekten
De meest voorkomende reden voor galblaasobstructie bij honden is pancreasaandoening. Ontsteking in de alvleesklier drukt de galblaas, waardoor wordt voorkomen dat gal zich samentrekt en vrijkomt. Hoewel ongebruikelijk, kunnen galstenen (cholelieten) zich vormen en in de opening van het kanaal blijven, waardoor de galstroom wordt belemmerd. Mucocele is de ophoping van slijm in de galblaas, wat resulteert in verminderde beweeglijkheid, naast de ophoping van galvloeistof, die het galkanaal kan blokkeren.
Niet-obstructieve ziekten
De mogelijke oorzaken van een ontsteking van de galblaas (cholecystitis) zijn: bacteriële infectie, verstopping door de colelitos, kanker of ontsteking in de omliggende weefsels. Necrotiserende cholecystitis is een infectie in het betrokken orgaan en is een veelvoorkomende oorzaak van het scheuren ervan. Emphysemateuze cholecystitis, aan de andere kant, is een opeenhoping van gassen in de galblaas, veroorzaakt door bacteriële gasproductie, zoals E. coli of Clostridium perfringens.
Breken
Wanneer de galblaas niet in staat is om gal te ledigen en in het galkanaal af te geven, zal deze ontstoken en geïnfecteerd raken, wat leidt tot een scheuring of scheuring van het orgaan. Dit kan ook het gevolg zijn van trauma, zoals in het geval van overreden worden. Galblaasruptuur is in feite een noodgeval. Gal en geïnfecteerd materiaal kunnen naar de buik reizen en peritonitis veroorzaken. Dit is een infectie in het maagslijmvlies en is dodelijk.