Inhoud
In de 18e eeuw ontwikkelde de Zweedse botanicus Carl Linnaeus een taxonomisch systeem met de bedoeling alle elementen van de aarde te classificeren door ze in drie verschillende categorieën te verdelen: dierlijk, plantaardig en mineraal. Hoewel deze categorieën tegenwoordig meer worden gebruikt in quizspellen dan in de feitelijke wetenschap, was de taxonomie van Linnaeus een belangrijke stap in de wetenschappelijke catalogisering van de wereld om ons heen.
Carl Linnaeus
Tijdens de 18e eeuw keerden Europese verkenningsexpedities terug uit de Nieuwe Wereld met talloze exemplaren van planten en dieren die voorheen onbekend waren, wat de behoefte aan een soort taxonomie aankondigde die wetenschappers zou kunnen helpen al deze nieuwe ontdekkingen op te sporen. In ongeveer 1760 schreef Linnaeus het boek "Systema Naturae", waarin hij alle elementen verdeelde in de categorieën dier, plant of mineraal, waarbij hij de organismen een naam gaf met een binominaal systeem dat hij ontwikkelde. Hoewel dit systeem van drie koninkrijken tegenwoordig als verouderd wordt beschouwd, wordt het binominale systeem van Linnaeus, dat geslacht en soort gebruikt, nog steeds gebruikt.
Dier
De classificatie van Linnaeus was hiërarchisch, met dieren bovenaan, gevolgd door groenten en vervolgens mineralen. Binnen elk koninkrijk was er een nieuwe hiërarchie. Linneaus was een vrome christen, en hij geloofde trouw in de creationistische theorie, zoals gerapporteerd in het boek Genesis. Om deze reden stonden mensen (die hij Homo sapiens noemde) bovenaan de hiërarchie, omdat ze naar het beeld van God waren geschapen en daarom de allerhoogste schepping op aarde waren. Desondanks was het hiërarchische systeem van Linnaeus een voorafschaduwing van Darwins evolutietheorie, door mensen aan primaten te koppelen door ze in hetzelfde rijk te plaatsen.
Groente
Linneaus registreerde ongeveer 13.000 verschillende soorten planten en dieren, waaronder enkele mythologische wezens zoals saters en feniks. Omdat hij echter in de eerste plaats botanicus was, had hij een uitzonderlijke interesse in het classificeren van planten. Hij verdeelde elk koninkrijk in klassen, maar koos er later voor om ze in afdelingen en onderverdelingen te groeperen. Deze taxonomie wordt nog steeds gebruikt om nieuwe plantensoorten te noemen.
Mineraal
Linnaeus schreef in het Latijn en gaf daarom Latijnse namen aan zijn koninkrijken, waarbij het dieren- en plantenrijk respectievelijk Regnum Animale en Regnum Vegetabile heetten. Het derde rijk was het Regnum Lapideum, dat in wezen een classificatiesysteem voor rotsen was. Op deze manier was Linnaeus een pionier op het gebied van de geologie, hoewel hij niet zoveel aandacht aan dit koninkrijk besteedde als aan de andere twee. Hoewel dit niet goed past bij de andere twee, die levende organismen classificeerden, stond hij Linnaeus toe om zijn doel te bereiken: het classificeren van alle elementen waaruit de natuurlijke wereld bestaat.