Inhoud
Honderden jaren, tot het einde van de 19e eeuw, hadden mensen geen goede manier om papieren aan elkaar te hechten, behalve om ze vast te binden, als een boek, wat niet erg praktisch was voor slechts een paar papieren die weer moesten worden gescheiden. Ze probeerden spelden te gebruiken, sneden in de hoek van het papier en haalden een stuk touw door het gat om ze allemaal aan elkaar te binden - maar ze beschadigden het papier en soms ook de vingers.
Tegen het midden van de 19e eeuw introduceerden uitvinders metalen klemmen en veerbelaste clips om het werk te doen, maar ze werken niet goed. De eer voor het eindelijk creëren van iets dat dicht bij de moderne paperclip lijkt, wordt vaak gegeven aan de Noorse uitvinder John Vaaler in 1899, en had zo'n impact op het land dat tijdens de Tweede Wereldoorlog iedereen in het land clips op zijn revers als een symbool van solidariteit tegen de nazi's. Daarom staat er in Noorwegen een 23 meter hoog standbeeld van een paperclip.
Ondertussen hadden twee Amerikaanse uitvinders - Mateus Schooley en Cornélio Brosnan - rond 1900 ook hun eigen paperclip-patenten, maar brachten ze meer verbeteringen aan aan bestaande clips dan de oorspronkelijke uitvindingen.
Tegenwoordig zijn er verschillende maten, gewichten en texturen van paperclips, maar slechts twee hoofdvormen. De clip met een ovale ringvoet die je gewend bent te zien, heet Gem, die naar het ontwerp van Vaaler kwam. Het begon met massaproductie in Engeland in het begin van de 20e eeuw en werd standaard in de jaren 1930. De gotische clip is rechthoekig met twee driehoekige handvatten.
Een korte geschiedenis van de clips
Het productiemateriaal
De eerste stap in het fabricageproces is het kiezen van het ideale materiaal. De meeste clips zijn gemaakt van gegalvaniseerd staaldraad, dat verkrijgbaar is in verschillende diameters. Sommige fabrikanten gebruiken een draad van een lichtere dikte, omdat deze goedkoper is, maar minder duurzaam, andere gebruiken een draad van een dikkere dikte. Andere variëren afhankelijk van de grootte van de paperclips die ze maken: kleine clips zijn vaak gemaakt van dun draad, terwijl grote clips zijn gemaakt van zeer sterk draad.
Een andere overweging is de elasticiteitslimiet, de hoeveelheid druk die nodig is om het garen permanent te hervormen. Als de schijnbare opbrengstlimiet te laag is, gaat de klem open wanneer deze rond documenten wordt geplaatst en gaat hij niet achteruit om de stapel papier bij elkaar te houden. Als het te hoog is, zal de clip niet gemakkelijk en lang genoeg openen om rond de papieren te wikkelen.
De laatste overweging is de afwerking van de draad, die bepaalt of de clip glanzend, mat, glad, gegolfd of bedekt met plastic zal zijn.
De beste kwaliteit clips gebruiken staal dat sterk genoeg is om vast te houden en flexibel genoeg om te vouwen en te openen. Ze moeten van niet-corrosief materiaal zijn en aan de uiteinden een glad oppervlak achterlaten, zonder metalen bramen wanneer ze worden gesneden, omdat het fabricageproces het vijlen van de uiteinden niet omvat.
Productiemachines
Sinds 1930 is de manier van maken van de clips niet veel veranderd. Gegalvaniseerd staal wordt geleverd in de vorm van grote spoelen en eerst voedt een werknemer de paperclipmachine vanaf het uiteinde van de spoeldraad. De machine snijdt de draad af en voert deze vervolgens door drie ruwe wielen om deze drie keer te buigen in de vorm van een Gem-clip. Het eerste wiel draait de clip om de eerste 180º draai te maken, dan maakt het tweede wiel de tweede 180º draai en het derde wiel maakt de laatste draai weer 180 graden. Dit gaat snel en de machine maakt elke minuut honderden clips.
De afgewerkte paperclips worden in open dozen geplaatst, die vervolgens worden gesloten en verzegeld.
Arbeid in de fabricage
Het lijkt misschien alsof er veel mensen nodig zijn om in zo'n drukke paperclipsfabriek te werken, maar het geheel is grotendeels geautomatiseerd. Een werknemer kan toezicht houden op tientallen machines, die elk honderden clips per minuut of duizenden per uur maken. De klemmen hoeven niet rigoureus te worden gecontroleerd op kwaliteit, omdat het product goedkoop is en de machines zeer effectief zijn in het maken van de drie bochten en het netjes en braamvrij knippen van de draad.
Omdat het project al zo lang niet is veranderd, is er natuurlijk ook geen behoefte aan creatieve mankracht. Al met al is het maken van paperclips een heel eenvoudig en efficiënt proces, voor een eenvoudig en efficiënt product.