Inhoud
De zeven hoofdzonden bestaan niet uit een formele bijbelse lijst, maar verschijnen overal in de Bijbel, van Genesis tot Openbaring, inclusief de brieven van het Nieuwe Testament. De zonden waren gegroepeerd rond dezelfde tijd dat de Bijbel werd vertaald in het Latijn, door St. Jerome (348-420).De lijst werd gecodeerd door paus Gregorius de Grote (540-604) in de 6e eeuw als een geheel van waarden dat moet worden vermeden.
trots
Trots is de eerste van de drie geestelijke zonden, die als gevaarlijker worden beschouwd dan de vier lichamelijke zonden. Paus Gregorius VI was van mening dat trots de meest ernstige zonde was, omdat deze alle andere generaties voortbracht. In de 13de eeuw "Summa Theologica", bevestigde St. Thomas van Aquino dat trots rebellie is tegen Gods autoriteit. Hij voerde aan dat sommige zonden dagelijkse verleidingen genereren en vergeeflijk zijn. Ze worden sterfelijke zonden als ze voortkomen uit hoogmoed en dus geestelijke zonden worden.
afgunst
Afgunst is het verlangen naar wat anderen bezitten en wordt beschouwd als de tweede van de drie geestelijke zonden. Thomas kenmerkte deze zonde als het gevoel van pijn in het belang van de ander, terwijl Dante Alighieri in de 'hel' het beschreef als de liefde van dingen die bij andere mensen horen.
toorn
Woede (haat of woede) is het verlies van zelfbeheersing en het verlangen om kwaad te doen. Het wordt beschouwd als de oorzaak van een ander zondig gedrag, zoals wraak, geweld en het gebrek aan wil om te vergeven. De term wordt gebruikt in plaats van boosheid, wat vaak kan worden gerechtvaardigd. Dante typeert Ira als een liefde voor rechtvaardigheid omgezet in wrok en wraak.
luiaard
Luiheid, de eerste van lichamelijke zonden, wordt over het algemeen gezien als de daad van het willen vermijden van werk. Oorspronkelijk was dit echter een verwijzing naar verdriet en apathie, vanwege het onvermogen om de gaven van God te herkennen. Dante verwijst naar deze zonde als het onvermogen om God lief te hebben. Nu wordt het beschouwd als een onvermogen of onwil om te handelen of te zorgen.
Hebzucht of hebzucht
Hebzucht of hebzucht is een verlangen naar rijkdom of macht. De Bijbel ziet als de wortel van alle kwaad (1 Timotheüs 6:10). Thomas van Aquino schreef dat hebzucht een zonde tegen God was. Dante schreef de vierde cirkel van de hel toe aan degenen die werden beschuldigd van hebzucht, waardoor zondaars afstotend onherkenbaar werden.
gulzigheid
Vraatzucht, resulterend in overmatig afval, werd door Dante beschouwd als overdreven liefde voor plezier. Paus Gregorius de Grote en Thomas van Aquino zeiden beiden dat de zonde van vraatzucht eten te veel, te genereus, te vroeg of te gretig omvat.
lust
Lust, de laatste van lichamelijke zonden, werd door Dante beschreven als de buitensporige liefde van anderen, die uiteindelijk Gods liefde hinderde. Het werd beschouwd als illegaal, inclusief verdorven gedachten en verlangens naar buitenechtelijke seks of onnatuurlijke seksuele ontmoetingen. Extreme voorbeelden zijn verkrachting en sodomie, die als dodelijke zonden worden beschouwd.