Wat is een verhalend kader?

Schrijver: John Pratt
Datum Van Creatie: 18 Januari 2021
Updatedatum: 25 November 2024
Anonim
Webcollege theoretisch kader
Video: Webcollege theoretisch kader

Inhoud

Het narratieve kader is een schrijftechniek die kan worden gebruikt in fictie, zoals korte verhalen en romans. Leer hoe u deze voorwaarden definieert en ontdek hoe u de techniek kunt toepassen op uw eigen creatieve schrijfstijl. Ontdek welke beroemde schrijvers de techniek van het verhalende kader in hun romans hebben toegepast om hun begrip te vergroten.


Leer hoe je het verhalende kader kunt oefenen in je fictieve schrijven (PhotoObjects.net/PhotoObjects.net/Getty Images)

Wat is een verhalend kader?

Een verhalend kader is een verhaal binnen een verhaal, dat het ene gebruikt om het andere in te kaderen. Om dit te laten werken, moet het een van de personages in het verhaalkader zijn die het verhaal vertellen. Door deze techniek in fictief schrijven te gebruiken, kan de auteur een enkel verhaal ingesloten of meerdere bevatten.

Belang van karakter en argument

Het gebruik van een narratief frame beïnvloedt het argument van het verhaal; er moet een geloofwaardige reden zijn voor het betreffende personage om het verhaal te vertellen. Daarom moet het verhaal op de een of andere manier in verband worden gebracht met het personage van de verteller. Een voorbeeld van het relateren van de twee is een personage dat een verhaal vertelt over iets dat hem in het verleden is overkomen. De schrijver moet ook een scenario maken waarin het personage de gelegenheid heeft om het verhaal te vertellen.


variaties

In plaats van slechts één personage te gebruiken om het verhaal te vertellen, kan een argument meerdere verschillende personages bevatten, die elk een deel van het verhaal vertellen of een eigen verhaal vertellen. Een andere manier om te variëren is om de hoofdfocus van het verhaal of de roman afwisselend te maken tussen het verhalende frame en het verhaal dat verteld wordt. De techniek kan worden gebruikt om het meeste werk te maken, of om het verhaal te presenteren of in te kaderen.

Romans met een verhalend kader

Veel beroemde auteurs hebben de techniek van het verhalende kader gebruikt in hun fictie. De International Narrative Society beveelt aan Emily Bronte's "Howling Hill" te lezen, een roman waarin het verhaal verteld wordt door één personage en het grootste deel van het boek vormt. 'The Tales of Canterbury', door Chaucer, is een ander boek dat een voorbeeld is van een verhaal waarin het verhalende kader is opgenomen, hoewel er verschillende personages worden gebruikt die elk een eigen verhaal vertellen. In de Braziliaanse literatuur is het meest opmerkelijke voorbeeld van een verhalend kader de roman van Machado de Assis, 'Postume memoires van Brás Cubas', waarin de verteller het verhaal vertelt van zijn leven na zijn dood.