Inhoud
- Functie van Cortisol
- voordelen
- Negatieve effecten
- Effecten van fysieke activiteit
- Pathologische overwegingen
Cortisol is een hormoon dat vrijkomt uit de bijnier als reactie op stress of andere chemische signalen. Omdat de oefeningen het lichaam dwingen om tijdelijk af te wijken van zijn homeostase (natuurlijke balans), wordt dit door het lichaam gezien als stress, waardoor het hormoon vrijkomt. Maar als fysieke activiteit een gewoonte wordt, neemt het effect af, waardoor het lichaam een betere reactie op fysieke stress heeft en minder afgifte van cortisol vereist.
Functie van Cortisol
Cortisol is een glucocorticoïde, ook bekend als hydrocortison, en komt vrij uit de bijnieren wanneer het wordt gestimuleerd door stress, immuunregulatie of zelfs in de regulatie van de circadiane cyclus. Omdat cortisol deel uitmaakt van de natuurlijke reacties van het lichaam op stress, zijn de belangrijkste functies van dit hormoon het voorbereiden van je op de uitbraak. Het lichaam ervaart matige tot intense lichamelijke activiteit als stress en geeft het cortisol af in reactie op een typische oefening. Cortisol verhoogt de beschikbare hoeveelheid brandstof door gluconeogenese (glucoseproductie) in de lever te stimuleren, verhoogt de opslag van glycogeen (de manier waarop het lichaam glucose of suiker opslaat) en remt de werking van insuline, wat de opname van glucose voorkomt in de spier en verhoogt de concentratie in het bloed. Bovendien verhoogt cortisol het gebruik van eiwitten in spieren en vet in vetweefsel; beide processen putten opgeslagen energie uit en geven brandstof vrij in de bloedbaan voor onmiddellijk gebruik.
voordelen
Cortisol is een krachtig ontstekingsremmend middel en daarom gebruiken atleten vaak lokale cortisone-injecties bij de behandeling van aanhoudende letsels. Hoewel dit mechanisme vrij complex is, kan in het algemeen worden gesteld dat cortisol werkt door de productie en afgifte van ontstekingsmoleculen die verantwoordelijk zijn voor roodheid, temperatuurstijging, zwelling en pijn in de geblesseerde plaats te remmen. In grote hoeveelheden kan cortisol zelfs anti-allergische effecten hebben en als antihistaminicum werken. Bij ernstigere allergische aanvallen of bij een anafylactische shock kan hydrocortison langzaam intraveneus worden toegediend. Het is belangrijk om te onthouden dat cortisol ook een belangrijke rol speelt bij het reguleren van de bloeddruk, het stimuleren van vasoconstrictie wanneer dat nodig is.
Negatieve effecten
Helaas zijn de negatieve effecten van cortisol talrijker dan de positieve. Cortisol heeft een immunosuppressief effect, wat betekent dat als uw lichaam hoge cortisolwaarden heeft, u vatbaarder wordt voor ziekten of infecties. Bovendien kan cortisol, als reactie op stress, leidend tot de opkomst van brandbare stoffen in de bloedbaan, het calciumgehalte in het bloed verhogen ten koste van het remmen van botvorming en het verminderen van de absorptie van het mineraal in de darm, resulterend in in een afname van de botdichtheid naarmate de tijd verstrijkt. Cortisol remt ook de weg die geslachtshormonen vrijmaakt (gonadotrofines), waardoor het libido afneemt en, in sommige gevallen, onvruchtbaarheid of moeilijkheden bij het concipiëren bij mensen die voortdurend gestrest zijn. Vrouwen met hoge cortisolspiegels en een laag lichaamsgewicht kunnen ook last krijgen van amenorroe (afwezigheid van menstruatiecycli).
Effecten van fysieke activiteit
Gegeven dat cortisol wordt afgegeven als reactie op stress, zal fysieke activiteit de limiet van de afgifte ervan verhogen. Bijvoorbeeld: als u een oefenprogramma begint met 15 minuten per kilometer, wordt het cortisol met dezelfde intensiteit afgegeven. Echter, als je training vordert en je met een snelheid van 10 minuten per kilometer voorbijgaat, zal het lichaam de 15 minuten per kilometer niet zo intens en stressvol beschouwen als voorheen, waardoor je het in een mindere hoeveelheid vrijgeeft. Als u meer dan 60 minuten traint, zelfs bij een lage intensiteit, zullen de glycogeen (brandstof) -afzettingen in het lichaam aanzienlijk dalen en verhoogde stress leidt tot een grotere afgifte van cortisol. Hoe meer training je doet, des te beter zal je lichaam in staat zijn om met fysieke stress om te gaan, waardoor de afgifte van cortisol wordt verminderd. En dit effect is niet beperkt tot fysieke activiteit: mensen die regelmatig actief zijn, vertonen een lagere standaard op cortisolafgifte als reactie op een emotionele crisis in vergelijking met zittende mensen.
Pathologische overwegingen
Regelmatige intensieve training kan de totale cortisolafgifte aanzienlijk verhogen boven het effect van matige lichaamsbeweging. Als u vatbaar bent voor bepaalde ziekten, is het belangrijk om uw tijd te beperken die u hebt besteed aan zware lichamelijke inspanning (langer dan 60 minuten of uw hartslag verhogen tot 180 slagen per minuut of meer). Als osteoporose een reden tot bezorgdheid is, kan cortisol de botdichtheid verlagen en als u een verzwakt immuunsysteem heeft, kunt u vanwege de immunosuppressieve effecten worden blootgesteld aan meer risico's. Cortisol verhoogt ook de vasoconstrictie en vermindert de insulinegevoeligheid, wat betekent dat als u diabetes type 2 of hypertensie hebt of bent, het belangrijk is om medische hulp in te roepen voordat u aan een regelmatig regime van intensieve training begint.