Inhoud
Verlies van haar bij katten kan veel zorg voor eigenaren van huisdieren veroorzaken. De ziektes die dit veroorzaken variëren van eenvoudige omstandigheden tot meer gecompliceerde aandoeningen die serieuze behandelingen vereisen. Aanhoudende haaruitval kan een teken zijn van ernstige problemen en alleen een dierenarts kan een diagnose stellen en helpen bij de behandeling van ziekten die schadelijk zijn voor uw kat.
Cutane parasitaire ziekten
Een van de hoofdoorzaken van haaruitval bij katten is parasitaire huidziekten. Dit type ziekte kan worden veroorzaakt door verschillende parasieten, zoals schurftmijten, luizen, mycosen, gisten en schimmels. Symptomen zijn onder meer haaruitval, overmatige jeuk, schilfering van de huid en erytheem. Een bezoek aan de dierenarts zal bepalen welke parasiet de oorzaak van het probleem is. Wanneer de parasiet wordt herkend, zal een behandelplan worden opgesteld om de toestand van het dier te behandelen.
hyperthyreoïdie
Hyperthyreoïdie treedt op bij katten wanneer de schildklier te veel thyroxine produceert. Verlies van haar, huid en oliën zijn tekenen van deze aandoening. Ongeveer 1/3 van de katten met deze ziekte ontwikkelen ook huidlaesies en kunnen zichzelf beginnen te likken. Katten kunnen worden behandeld door een deel van de schildklier te laten verwijderen door middel van behandeling met radioactief jodium en methimazol.
Demodectische schurft
Demodectische schurft is een infectie die bij katten voorkomt. Het kan op twee manieren gebeuren: gelokaliseerd en gegeneraliseerd. Gelokaliseerde vorm komt vaker voor en symptomen omvatten haaruitval en schilferige huid op het gezicht, hoofd, oren en nek. De gegeneraliseerde vorm is vergelijkbaar in symptomen, maar schilferige huid en laesies komen voor in de benen en het lichaam. Wanneer de gegeneraliseerde vorm van demodectische schurft optreedt in een kat, signaleert deze meestal een onderliggende ziekte, zoals feliene leukemie of een andere ernstige ziekte.
Faciale alopecia
Gezichtsalopecia is een ziekte die van nature voorkomt bij katten. Symptomen zijn onder meer een verminderde dichtheid van het haar tussen de ogen, op het gezicht en in de buurt van de oren. Het komt vaker voor bij kortharige, donker gekleurde katten. Dieren tussen de 14 en 20 maanden zijn het meest vatbaar. Deze aandoening hoeft geen reden tot bezorgdheid te zijn, tenzij er verschijnselen van huidziekten zoals roodheid of schilfering optreden. Er zijn ook geen noodzakelijke behandelingen, omdat de ziekte vanzelf verdwijnt.