Inhoud
Emulgatie is het proces waarbij u twee vloeistoffen mengt die normaal niet goed mengen. Door emulgerende vetten kunt u ze mengen met stoffen op waterbasis, die een belangrijke rol spelen bij het koken en de spijsvertering. Om vetten te emulgeren, heb je stoffen nodig zoals galzouten of een ander bestanddeel dat water met vet in contact brengt.
Hydrofobe en hydrofiele eigenschappen
Het gezegde "water en olie mengen niet" is gebaseerd op de kenmerken van de hydrofobe versus hydrofiele interactie. Vetten zijn hydrofoob, wat betekent dat ze water lijken te vermijden en grote bolletjes creëren wanneer ze worden gemengd met een vloeistof op waterbasis. Dit komt echter niet omdat vetmoleculen watermoleculen voorkomen, maar omdat watermoleculen de voorkeur geven aan binding met zichzelf in plaats van met vetten. Water is een "polair" molecuul en vetten zijn "apolair". Polaire moleculen geven de voorkeur aan binding aan andere polaire moleculen.
emulgering
Emulgerend vet betekent dat je de omgeving moet aanpassen zodat de vet- en watermoleculen gemakkelijker kunnen mengen. In het algemeen vereist dit dat u een component toevoegt, die bekend staat als een emulgator, en die kan dienen als een brug tussen watermoleculen en vetmoleculen. Emulgatoren hebben over het algemeen een polaire en een niet-polaire tip. Ze komen voor in boerderijeieren (wit), mosterd, gelatine en magere melk. Ze zijn belangrijk voor het maken van mayonaise en andere voedingsmiddelen die vetten en vloeistoffen op waterbasis combineren.
Emulgering en spijsvertering
Vetemulgatie is ook een cruciaal onderdeel van de spijsvertering. Het meeste van de vloeistof in ons spijsverteringskanaal is het basiswater, dus als we vetten consumeren, hebben ze de neiging grote bolletjes in onze darmen te vormen. Wanneer het vet zich in grote bolletjes bevindt, is het voor de enzymen in ons lichaam moeilijk om de moleculen daarvan af te breken. Grote vetbolletjes worden ook slecht geabsorbeerd door onze darmen en als resultaat gebruikt uw lichaam een emulgator die bekend staat als gal om deze vetbolletjes af te breken.
gal
Galzuur of galzouten worden geproduceerd door de lever en opgeslagen in de galblaas. Als je een bord vet eet, komt de gal vrij uit je galblaas naar het spijsverteringskanaal. De gal heeft twee kanten. De ene kant is hydrofoob en de andere is hydrofiel. De gal is gemaakt van een steroïde molecuul, dat afkomstig is van cholesterol, een kleine stoel met hydrofiele sessies.