Inhoud
Eeuwenlang hebben reizigers kompassen gebruikt om paden te vinden, zowel voor begeleiding op het land als in open water. Ze zijn in de loop van de tijd veranderd, beginnend als magnetische kompassen gemaakt van hout of ivoor en nu gevonden in de vorm van GPS-eenheden geïnstalleerd in auto's. Er zijn verschillende soorten kompassen, waaronder de overdrager, de duim, de magneet, de gyroscoop en het astro-kompas. Elk wordt gebruikt voor een enkel doel, sommige om het magnetische noorden en andere echte noorden te bepalen.
Basisplaat of kompas verplaatsen
Uitgevonden door de gebroeders Kjellstrom, heeft dit kompas een rechthoekige basisplaat met een draaiende naald die de graden markeert. De onderkant van het kompas lichaam is gemarkeerd met parallelle lijnen in de richting van een pijl. Deze kompassen kunnen ook schaalbalken hebben om afstanden op de kaart te meten aan een van de randen van de basisplaat, een vergrootglas om de geografische details te ontcijferen en sjablonen voor het markeren van oriëntatieroutes.
Duimkompas
Het duimkompas werd ontwikkeld als een alternatief voor de basisplaat en werd gemaakt met een riem om het kompas aan de duim te bevestigen. Dit kompas is getekend door een Zweedse adviseur en op de duim van de hand geplaatst en wordt gebruikt om het op de kaart te houden. Het kompas en de kaart zullen daarom de gegevens samen lezen, waardoor een eenvoudiger en sneller begrip van de kaart mogelijk is, waardoor de andere hand vrij blijft.
Magnetisch kompas
Het meest gebruikte kompas is magnetisch. Het bepaalt het magnetische noorden met behulp van gemagnetiseerd ijzer of een staalconstructie met lage wrijving die vrij kan bewegen. Zeilers gebruiken al lang een versie van dit kompas, gemaakt van hout of ivoor. Een steen, waarvan de magnetische eigenschappen eeuwen geleden in China werden ontdekt, werd gebruikt om de naald te magnetiseren. Deze rots werd Iodestone genoemd, vernoemd naar de Iodestar zeeman, die schepen leidde in de open zee. Messingstructuren werden later gebruikt omdat ze de naaldactiviteit niet beïnvloedden. In de 16e eeuw was het verbeterd tot een kompas dat sterk leek op dat van vandaag.
gyroscoop
Dit kompas is ontwikkeld in de 19e eeuw en bevat een wiel of bol, die met hoge snelheid ronddraait en de draaiende as van de aarde gebruikt, samen met de wet van behoud van impulsmoment om het ware noorden aan te duiden. De gyroscoop wordt vaak gebruikt door grote schepen die het ware noorden nauwkeurig moeten voorspellen.
Astrobússola
Dit kompas bepaalt ook het echte noorden in plaats van het magnetische noorden. Het wordt voornamelijk gebruikt in extreme gebieden zoals de noord- en zuidpolen waar magnetische kompassen falen en gyroscopen niet werken. Een astro-kompas gebruikt de positie van sterren en planeten om het ware noorden te vinden en vereist nauwkeurige informatie over datum en tijd, evenals lengte- en breedtegraad.
GPS-kompassen
GPS-kompassen gebruiken satellieten in een baan om de aarde om locaties te bepalen. Chauffeurs en voetgangers gebruiken GPS vaak, maar schepen en militairen blijven het magnetische kompas en de gyroscoop gebruiken wanneer GPS niet in staat is om genoeg satellietinformatie te krijgen.